algemeen

De week

Op zich voelde ik me die dag niet eens zo slecht. Maar waar ik niet op zat te wachten was wéér een activiteit doen waar ik zeker vijf dagen van bij moet komen. In die trip zit ik al een paar maanden. Beter dat nu dan overslaan en iets van reserves kunnen bouwen zodat ik uit het gedoe van de ene dag douchen en de andere dag koken kan komen.

Het enige wat ik deed buiten de dagelijkse routine was even naar de bibliotheek om een boek dat moest worden ingeleverd, terug te brengen. Ook ging ik onderweg naar de bieb langs de huisarts om de uitslagen van bloedonderzoek op te halen, dat heb ik nodig voor de vervolgafspraak bij de orthomoleculair therapeut. Ik zag al wel dat ik veel te laag in vitamine D en ijzer zit. Niet raar dat ik me zo uitgeput en duizelig voel – meer dan anders – dit najaar.

Dit weekend gebeurde er iets wonderlijks. Mijn stukje van zaterdag werd gelezen door duizenden mensen. Ik bereikte via FB meer dan 7500 mensen! De statistieken van mijn blog vlogen dit weekend enorm omhoog. De link is meer dan 60 keer gedeeld. Iemand van de ME/CVS vereniging nam zaterdag contact met me op en vroeg of zij het ook op hun Facebookapagina mocht plaatsen en vandaar uit is het weer verder gedeeld.

In mijn Spaarcentjetijd heb ik regelmatig meegemaakt dat ik grote aantallen bezoekers had. Maar toen schreef ik over omgaan met geld, een onderwerp dat goed ligt bij veel mensen. Een moeilijker onderwerp als chronisch ziek zijn wordt minder vaak goed gelezen. En dat snap ik wel. Vaak als ik iets schrijf over ME  kost me dat bovendien wat volgers en lezers, zowel van het blog als via FB. Dus dit was echt heel bijzonder. 

Mijn bericht werd door patiënten gedeeld op hun eigen tijdlijn vaak met de opmerking ‘zo is het precies!’ Waarom ik daar zo blij mee ben? Omdat elke persoon die we bereiken – en weten te raken – telt. Elk mens dat zijn vooroordelen herziet over ME is er eentje. Zo kunnen we heel langzaam de publieke opinie ombuigen en wordt de weg vrij gemaakt naar biomedisch onderzoek en passende zorg. Dus nu ineens zó veel mensen bereiken, ook mensen die ik anders nooit bereik, dat deed wel iets met mij. Actievoeren vanaf de bank noem ik dat 😊 .

Over naar normaal: komende week heb ik woensdag een afspraak met een oud-collega en ga ik op vrijdag naar de fysiotherapeut. Verder alleen de gewone dingen, zoals de huishoudhulp en mijn moeder die komt koken. Geen drukke bedoening dus. De week daarna wordt een kapot dakraam vervangen en moet ik naar de orthomoleculair therapeut. Van beide activiteiten in die week zal ik daarna flink bij moeten komen dus plan ik deze komende week verder niets extra’s. Beetje lezen, beetje schrijven, beetje koken. Zo lang ik maar van alles iets kan doen, is het goed.

25 gedachten over “De week

  1. Misschien is het volgende van toepassing, aangezien ziekzijn ook stres is: “Een overmatige concentratie cortisol, lid van de stresshormoonfamilie, zorgt ervoor dat de aanmaak van vitamine D wordt geblokkeerd. De oorzaak hiervan is dat het hormoon de vitamine D-receptoren, welke zonlicht omzetten in deze vitamine, compleet uitput, waardoor er in het lichaam een tekort kan ontstaan.” Misschien weet de orthodeskundige hier ook meer van.

    Geliked door 1 persoon

  2. Ik wilde ook net vragen hoe je een vitamine D en ijzer tekort kunt hebben omdat je altijd zo gezond eet, maar het kan dus ook niet goed opgenomen worden door je lichaam. Hoe kunnen ze ervoor zorgen dat het wel opgenomen gaat worden?
    Geweldig dat je verhaal zoveel gelezen en gedeeld is!

    Geliked door 1 persoon

  3. Ja, fijn dat zoveel mensen zich herkennen in jou. Het is heel belangrijk, dat je weet, dat je niet alleen staat in je ellende. En daarom een dikke knuffel voor je 😙.

    Geliked door 1 persoon

  4. Wat fijn dat zoveel me patiënten jouw vorige bericht gedeeld hebben..en zo fijn dat de me..vereniging gereageerd.heeft.je blog heeft zoveel impact.wie weet wat het contact allemaal brengen gaat.

    Geliked door 1 persoon

  5. Vaak als je over ME schrijft wil ik reageren. Meestal doe ik het niet. Het is voor mij zo herkenbaar. Al 20 jaar heb ik ME. Als ik je stukjes hierover lees wil ik heel veel zeggen, maar het lukt gewoon niet. Ik krijg het niet onder woorden. Ik krijg een grote prop in mijn borst en die laat zich niet vangen in woorden. Ik vind het heel fijn dat je erover schrijft. Het gedicht zaterdag raakte me echt.

    Geliked door 2 people

  6. Tof! Ik voel ook sterke drang om het te delen, maar durf niet, voelt veel te kwetsbaar, en daar heb ik geloof ik wel vrede mee.

    En weet je wat ook wel tof is, als ik het goed lees tenminste, is dat je je huishoudelijke hulp tot de normale dingen rekent. Betekent dit dat het je niet zoveel energie kost als waar je tevoren bang voor was?

    Geliked door 1 persoon

    1. Het kost me nog erg veel energie. Ook omdat we te veel kletsen met elkaar. Dat is niet zo erg, het is gezellig en mijn huis is schoon dus dat is win win. Maar ik hoop wel dat het geleidelijk aan makkelijker wordt. Nu is het nog echt wel een activiteit waar ik van bij moet komen.

      Geliked door 1 persoon

Zeg het maar!

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s