voel ik iets vreemds.
Wat is dat?
Het lijkt wel energie!
Mijn lijf voelt niet aan
alsof het in de nacht
door een vrachtwagen
werd overreden.
Mijn normaal zo wazige hoofd
voelt helder en normaal.
Geen brain fog!
Mijn ochtendhartslag
is heel laag,
voor mij een indicatie
van een potentieel goede dag.
De mogelijkheden van de dag
razen door mijn lijf.
Ik ga naar de sauna!
Ik ga even wandelen!
Ik ga even naar de stad!
Ik ga een vriendin bellen!
Door alle beloftes
van wat misschien kan,
giert het in mijn brein.
Ik sta strak van de adrenaline.
Gewoon vanwege ‘het misschien’
en ‘zal ik’ en ‘kan ik’ dus ‘ga ik’.
Ik besluit langzaam
op te starten.
Ontbijten, lezen, krantje.
En dan, dán kleed ik me aan.
Voor ik het weet
heb ik ineens een lap
in mijn handen.
Ik neem de planken
in onze slaapkamer af.
Vijf minuten later
is mijn hartslag torenhoog,
alsof ik heb gesport.
Mijn armen doen pijn.
Mijn hoofd voelt
vol en wazig.
Hallo brain fog!
En die energie?
Foetsie.
Ga ik nu weer liggen,
denkend aan die pret
die ik mezelf dit jaar beloofde
Het stellen van prioriteiten,
hoog vliegen in laag tempo,
dat is zo eenvoudig nog niet.
Maar die planken?
Die zijn schoon.
Dat wel.
Mooi gedicht en heel herkenbaar. Succes vandaag en geniet van je stofvrije planken 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Tsja….schone planken zijn ook leuk, maar niet helemaal Pippi…..
Poging 2…….
Fijne dag vandaag en geniet van wat wel kan en gaat. Maar dat is jou wel toevertrouwd. Meestal dan toch 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Wanneer zoiets weer gebeurt, gewoon denken…. ja ja, ik word voor de gek gehouden.
Ik trap er deze keer niet in 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Met dat laatste stroofje begon ik spontaan te lachen😁 . Je hebt je gewoon even getest om te zien of dat je dat nog kon
LikeGeliked door 1 persoon
Zo even die energie voelen en gebruiken .En natuurlijk fijn dat die plankenschoon zijn maar verder denk ik ” pot vol blommen ” zo oneerlijk dat je dit zo moet bekopen !!
LikeGeliked door 1 persoon
Haha, herkenbaar, helaas, dat wel.
LikeLike
Ik voel mij best wel triest als ik dit zo lees. Want dan besef ik dat je heel weinig kunt, maar zo graag wilt. En dat je moet kiezen als je een beetje van die energie voelt. Terwijl het voor mij een fluitje van een cent is. Ik voel mij een beetje schuldig nu ik dit zo opschrijf. Omdat ik dat jou zo gun.
Liefs Joanne
LikeLike