Omdat de koek op is, gaan we vroeg naar bed. Half tien liggen we op één oor. M. is helemaal uitgepoept, waarschijnlijk door de stress op kantoor over het wel of niet houden van zijn baan, en ik, nou ja, ik ben altijd uitgeput.
Je kunt als ik mijn gehoorapparaatjes niet in heb, heel hard ‘Love me tender’ in mijn oor zingen, ik hoor dat niet. Maar als er iemand met een ruk ineens overeind gaat zitten om 11 uur in de avond, dán word ik wakker. M. zit ineens rechtovereind in bed, zegt dat Smoes gromt, vervolgens gaat hij weer liggen en ronkt verder alsof er niets is gebeurd.
Voor mij begint het dan pas. Eenmaal wakker, blijf ik wakker. Zóveel om over te denken. Smoes gromt? Ik hoor dat dus niet maar wil meer weten. Gromt hij beneden? Waarom? Of gromt hij hier in de kamer en is er dus iets onder ons bed verstopt dat het grommen waard is ? Dat zijn vragen die om antwoorden gillen!
Ik stap uit bed. Smoes blijkt in de slaapkamer te zitten en hij loopt blij en met zijn staart in de lucht mee naar beneden. Dat gedrag is normaal. Het gedrag van Gerrie daarentegen is verre van normaal. Die loopt als hij mij ziet met rare vreemde sprongetjes door de kamer, met een wulpsheid die ik nog nooit bij hem heb gezien. In de keuken aangekomen gaat Gerrie plat liggen en – dit verzin ik niet – wijst in het donker met zijn voorpoot op een zwartig ietsje, dat een muisje blijkt te zijn als ik het licht aandoe.
Muisje ligt stil. Hij is nat, waarschijnlijk omdat hij net nog in de bek van Smoes zat. Hoewel Gerrie zich nu gedraagt of dit zijn muis is, geldt in dit huis de regel dat ervaringen in het verleden een goede voorspeller van het heden zijn. Zeker ook gezien het gegrom van Smoes, dit is de muis van Smoes.
Hij ligt daar dood te zijn op een manier die doet denken aan de cowboy en indiaan spelletjes van vroeger. Dan was je ineens dood en viel je neer met armen en benen wijd. Want zo zag dood zijn eruit. Dit muisje ligt op zijn buik, armen en pootjes wijd.
Inmiddels heb ik Dibbes gespot in de achtertuin en hij spot mij ook. ‘Wat is er, wat gebeurt er, wat doen jullie?’ Dibbes stapt door het kattenluik en gaat naast mij en Gerrie staan. Gerrie ligt plat op de grond en zijn poot wijst nog steeds naar de muis. Ik begrijp dat hier iets van mij verwacht wordt, als ik niet wil dat ik dit muisje morgenochtend in drie stukken terugvind. Want hoewel Gerrie en Dibbes niet echt verder komen dan wijzen en kijken, rukten Moos en Smoes in hun jonge jaren regelmatig vogels en muizen volledig uit elkaar. Wie weet in wat voor heropleving deze bejaarden nu zitten? Moos is weliswaar nergens te bekennen en Smoes komt niet verder dan grommen, wat ik nog steeds niet hoor want niet ingeplugd maar ik geloof M. op zijn woord, maar toch.
Optreden dus. Ik pak wat toiletpapier en raap het muisje heel voorzichtig op. Ik besluit hem buiten in de groenbak te deponeren en loop in onderbroek
naar buiten. Het is laat en donker en niemand die me ziet, hoop ik dan toch. Daar, eenmaal in de frisse lucht, gebeurt er een wonder. De muis rent ineens over mijn arm! Een opwekking van levensenergie! Of de muis hield zich gewoon dood omdat zijn overlevingsinstinct zo groot is.
Afijn, de muis doet het weer en mijn brein ook. Alles staat aan en op alert. Ik kruip geagiteerd weer in bed en wil mijn verhaal aan de man vertellen, maar die geeft geen sjoege en wil dat ik mijn kop houd. Slapen lukt niet meer. Ik denk aan de muis, zo alleen en geschrokken in het donker. Ik voel nog uren zijn pootjes trippelen over mijn arm. En vraag me af of hij ook nog aan ons denkt. Of dat hij alweer op de vlucht is voor het volgende gevaar.
Min of Meer's ME-Plein 
Wat een verhaal en wat een belevenissen.
Ik heb het met spanning gelezen …
Vriendelijke groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Owww, lachen! En zo herkenbaar 🙂 Hier vannacht ook een (baby)muisje. Maar dat was echt dood. Toen ik het oppakte had het aan een kant geen pootjes meer, dussss…..
Mijn Eppelfleppie en Pippieloentje (moeder en dochter) zijn fervente jagers en brengen ons met regelmaat kadootjes. Muizen, heel veel muizen, maar ook regelmatig een turkse tortel. Ben benieuwd wat er nog gaat volgen. Een van onze vorige katten nam regelmatig ratten mee. Kwam ik thuis in het halfdonker, zag ik iets op tafel liggen. He? Wat doet dat touwtje hier? Was het een rattenstaart. Brrrr…….
LikeGeliked door 2 people
Dat ze tortels vaangen vind ik heel erg, dat zijn zulke geweldige dieren.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi verhaal weer, je maakt wat mee met 4 katten haha en blij dat het muisje nog kon wegrennen!
LikeGeliked door 1 persoon
Een film ! Benbenieuwd hoe jij keek. Half bloot op blote voeten midden in de nacht buiten met een herrezen muis. En dat na pasen 🙂
LikeGeliked door 3 people
Nou er kwam vooral herrie uit me, ik schrok me een ongeluk 😂
LikeLike
En de poekels hoe reageerden die daar weer op ? 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Niet, die stonden binnen op lekkere brokjes te wachten….
LikeGeliked door 2 people
Mafkees. Lees nu de titel weer. Is dit jou versie van een Pippi avontuurtje ? Had me al afgevraagd nu je zo weinig energie hebt ,hoe het daar mee zou gaan. Andere mensen hebben een andere voorstelling van avontuurtjes s,nachts 😉
Dat moeten we dan maar zien als de benefits van leven met ME .We zijn gauw tevreden met een ervaring waar we van na liggen te stuiteren 🙂
LikeLike
Haha, nee dit is niet het soort Pippi avontuur waar ik op zit te wachten.
LikeLike
Kan zo een cartoon zijn. Al is het echte (muizen)leven vaak nog onverwachter. En kattenleven.
LikeGeliked door 1 persoon
om je laatste zinnen heb ik hardop gelachen.
Hoe krijg je dat stel zo bij elkaar stelletje geen katten
LikeGeliked door 1 persoon
grappig.. M hoort wel een kat grommen en jou niet gillen? ik zou toch om uitleg vragen vanavond 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Haha ja daar zeg je wat 😂
LikeLike
Wat een geweldig verhaal! Die ronkende man hè… Kaatje had een tijd geleden ook zo iets. Ik snapte maar niet waarom ze naar 1 plek staarde en er dan weer heel hard vandoor rende. Tótdat ik de muis spotte. Kaatje ook. Enfin, na veel geren, gekruip en gejaag (zowel door Kaatje als door mij) werd de muis gevangen door Kaatje. Bij haar staart. Ze schrok er zo van dat ik de muis kon vangen, want ik liep als een gek met een zeef overal achteraan. Dus de muis onder de zeef, Kaatje trots, krant eronder en het arme beestje buiten de vrijheid gegeven. Brave poes! goed gedaan! Die verdiende een extra kauwstaafje.
LikeGeliked door 1 persoon
😂
LikeLike
Never a dull moment 😅 met vier katten 😅
LikeGeliked door 1 persoon
OMG, volgens mij zou ik een hartstilstand gekregen hebben als ik die muis op mijn arm had gehad. Ik ben helemaal geen held. Dode aangevreten vogels (ja, door de kat) verwijder ik met een schep. Geen haar op mijn hoofd dat ik ze aanraak. Laatst had ik een muizenlijkje in de gieter (verzopen in de regenton blijkbaar). Ik had eerst niet door wat er nu in de tuit van de gieter bleef hangen dus ik trok aan wat ik dacht dat het een takje was. Bleek een muizenpootje te zijn 😱 Ik heb ‘m wel opgeruimd later maar nog de hele avond zitten griezelen op de bank. Daar is een goede horror niets bij! Dus ja, ik begrijp jouw geagiteerde gevoel helemaal 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi stelletje die katten van jullie.
LikeGeliked door 1 persoon
Het samenleven met een kat maakt het leven onvoorspelbaar en spannend!
LikeGeliked door 1 persoon
brrrr maar goed het was een cadeautje waar ik niet aan moet denken.
LikeGeliked door 1 persoon
Geweldig verhaal. Wat zal jij je rot geschrokken zijn toen die muis opeens uit de dood herrees.
LikeGeliked door 1 persoon