Afbeelding PixabayNu ik me iets beter voel, word ik weer geconfronteerd met bekend gedrag. Ik wil te veel, te snel, te hard. Voordat jullie mij nu allemaal met een opgeheven vingertje hoofdschuddend toespreken: ik vind dat ik een medaille moet krijgen voor goed gedrag. Want ik lig nog steeds zeker 23 van de 24 uur per dag plat. Ik kom alleen in beweging om te plassen/poepen en handen te wassen. Drie keer per dag zit ik wat meer overeind in bed om te eten. Daarnaast lees ik wat, schrijf ik wat en hang ik weer wat rond op social media. Probeer dat maar eens vol te houden maand in, maand uit in dezelfde ruimte, in dezelfde hoek leven. Ook al kan ik niet anders en vermaak ik me met wat lukt, het went niet.
Maar buiten dat permanente liggen is er nog wat ruimte. Een héél klein beetje ruimte. Om bijvoorbeeld te douchen op een dag dat ik me goed genoeg voel. Of om even in de tuin te zitten waar ik, zoals mijn arts dat noemt “lekker kan gaan luisteren hoe het gras groeit“. Of om wat spierversterkende beenoefeningen te doen, waar ik ook groen licht voor kreeg. Maar het is natuurlijk wel of of. Ik moet keuzes maken. En dat vind ik moeilijk. Ik ben op dit moment net een ex-suikerjunk die een hap caramelijs naar binnen heeft gewerkt en in een impuls de bak leeg vreet. Ik wil inhalen en vooruitlopen tegelijk.
Bij alles wat ik wil doen moet ik me afvragen:
– kan dit wel?
– kan dit nu?
– is dit niet te kort op…. (vul maar iets in)?
En verder moet ik afgaan op signalen van mijn lijf. Soms voel ik me prima maar is mijn hartslag verhoogd. Soms maar iets verhoogd. Maar toch is dat een signaal dat niet genegeerd mag worden.
“Die drang om vooruit te komen wordt ingegeven door angst om stil te vallen, door doodsangst”.
En dan nog kan ik braaf het hele rijtje afgaan, afstrepen en afvinken en braaf iets niet doen om ineens in een impuls zelf mijn kop onder de kraan van de wastafel te stoppen, omdat mijn haar baggervet is en mijn hoofdhuid jeukt. Zoals altijd lukt dat prima op het moment zelf maar kan ik twee dagen later nauwelijks mijn bed uitkomen, ik zak letterlijk door mijn benen heen.
Al die impulsen, al die drijfveren komen ergens vandaan. Ik besef dat ik me vaak forceer omdat daar een grote angst achter zit. Angst om één van de vele ME-patiënten te worden die permanent in bed ligt. Nu er iets meer kan en ik heel gedoseerd keuzes moet maken wáár ik me op ga richten, kan ik niet kiezen. Nu meer dan ooit moet ik heel geduldig zijn. Maar ook nu meer dan ooit heb ik het gevoel dat ik geen tijd heb. Ik ben bang dat ik straks met stralend weer nog steeds opgesloten zit in mijn slaapkamer. Dat het zomer en weer herfst en winter wordt zonder dat ik dat zelf ervaar.
De angst dat het niet beter wordt dan dit, maakt dat ik te vaak onverstandige keuzes maak die op korte termijn voor veel geluk zorgen. Douchen na drie maanden niet kunnen douchen is beter dan sex. Buiten in de tuin zitten na gewoon de hele herfst en winter te hebben overgeslagen om buiten te komen, is een genot, zó groot, daar zijn geen woorden voor.
Het is goed om daar bewust van te zijn. Om te zien dat die drang om vooruit te komen wordt ingegeven door angst om stil te vallen, door doodsangst. Misschien kan ik visualiseren dat ik word overgenomen door een vrouw die wél dat geduld heeft om ondanks alle angsten rustig de tijd te nemen in een tempo dat goed voor haar is activiteiten op te pakken. Zonder belemmerende gedachten als “ik moet dit voorjaar in de tuin kunnen zitten anders wordt het nooit meer wat“.
Dus als jullie me nu even excuseren, dan laat ik me instralen door een betere versie van mezelf.
Min of Meer 
Ik denk dat heel veel mensen in de afgelopen weken véél meer begrip voor jou gekregen hebben. En respect. En zich dat eventuele ongeduld goed kunnen voorstellen!
LikeGeliked door 1 persoon
Super fijn voor je, al die stapjes die je sinds kort weer kunt maken en ja, heel begrijpelijk dat ongeduld om in te halen wat je “gemist” hebt en weer drie stappen tegelijk wil doen. Maar toch: goed bezig en nog steeds een fantastische blogschrijfster geassisteerd door haar 4 geweldig hulpvaardige assistenten. Alle goeds.
LikeGeliked door 1 persoon
Zo fijn voor je dat het in piepkleine stapjes iets beter lijkt te gaan. Duidelijk beschreven van dat ongeduld en ik kan me geen voorstelling maken hoe het in het echt voor jou is, zóveel plat liggen al maanden lang… Ook al schiet je niks mee op en heb je geen keus toch petje af. Veel liefs!
LikeGeliked door 1 persoon
misschien inderdaad een” things to do”lijstje maken en elke dag, voor zover mogelijk natuurlijk, 1 ding doen
Mocht dit te simpel gedacht zijn is niet de bedoeling 😘
LikeGeliked door 1 persoon
Een ding per dag, i wish! Het is meer een ding per week lijst wat nu kan 😅.
LikeLike
Misschien dat het inzicht waar je drang om te veel te doen een beetje helpt om op de rem te trappen. Merel luisteren,gaat dat wel?
LikeGeliked door 1 persoon
Ja!
LikeLike
Misschien heb ik je dit al eens geschreven: Visualiseren dat je bv loopt of zwemt schijn je die spieren ook een beetje te activeren. Google er eens op misschien kom je op ideeen
LikeGeliked door 1 persoon
Ja dat doe ik veel!
LikeGeliked door 1 persoon
Denk niet dat er een betere versie van jou bestaat. Hooguit van jouw lichaam. Bewonder je in hoge mate. Al jaren in quarantaine in je lijf.
LikeGeliked door 2 people
Volgens mij hoef jij geen betere versie te zijn, maar een ander lijf zou wel helpen.
Het is goed om te lezen dat je weer iets meer kan. Het lijkt mij eerlijk gezegd bijna onmenselijk om dan niet meteen méér te willen. Maar ik hoop en wens dat je verder opknapt en dat je heel veel in de tuin kan zitten deze zomer.
LikeGeliked door 1 persoon
Pff nou…. ik vind je mega geduldig!
Dat is toch ook veel gevraagd van een mens.
Ik meerdere keren iets gehad met m’n lijf (operaties, hernia) waarbij ik heel rustig aan moest doen, met weken (maanden bij de hernia) van opsluiting in huis. Het is zo moeilijk om het willen aan te laten sluiten op dat wat kan.
En je zou denken dat je het op een gegeven moment door hebt…. Nee hoor…. Echt heel moeilijk dat.
Ik wens je dus mega veel geduld toe. En moed, hoop en kracht.
Fijn om van je te lezen.
LikeGeliked door 1 persoon