
Elke ouder zal het herkennen, de ene dag ben je de wereld voor je kleuter en ‘ineens’ in de puberteit blijkt alles wat je zegt of doet stom te zijn.
Soms lijkt dat niet alleen zo, maar is het ook zo.
Sem had op een dag alweer een flinke tijd geleden, vrienden op bezoek. Ze zaten in de huiskamer en ik was in de keuken wat aan het scharrelen en aan het doen alsof ik niet bestond. Want ineens moet dat. Dan is het niet meer de bedoeling dat je gesprekjes aanknoopt met het bezoek.
Afijn, ik stond mezelf uit alle macht weg te cijferen in de keuken tot ik Dibbes zag en vergat wat mijn taak was op dat moment: pubers niet tot last zijn. Die waren druk aan het kletsen met elkaar en hadden het goed.
Dibbes begon een praatje tegen mij. En ik, ik miauwde terug. Dat doe ik altijd. Wij begrijpen elkaar uitstekend, Dibbes en ik. En we hadden al miauwend een fijn gesprek.
Het gesprek in de huiskamer was stilgevallen. En ik werd met afgrijzen door mijn kind aangekeken. Ik had het meest gênant denkbare gedaan in bijzijn van zijn vrienden.
Ik heb plechtig beloofd nooit meer te miauwen als er mensen van buiten het gezin aanwezig zijn. Maar óf dat lukt betwijfel ik. Want de katten zijn het zo gewend hè.
Dacht ik al die jaren dat ik mijn kind een trauma bezorgde door mijn ziekzijn. Het kon duidelijk nog véél erger. Een miauwende moeder, je zal het maar hebben…
(Afbeelding Pixabay)
Haha ik zie het al voor me!
LikeGeliked door 1 persoon
Beter dan een kattige moeder :).
LikeGeliked door 1 persoon
😂
LikeLike
Dat is hier heel normaal gelukkig.
LikeGeliked door 1 persoon
Och heden, arm kind!
Wij hadden vroeger geiten en met de pasgeborene besprak ik hun toekomst (in geitentaal)
Mijn dochters wilden meteen van me scheiden 😂😂
LikeGeliked door 1 persoon
Troost je met de gedachte dat als je 43 en 70 bent dat nog steeds gebeurt. Krijg wel eens van dochter te horen. Maaamm dat doe je toch niet
LikeGeliked door 1 persoon
O geweldig! Zo mocht ik alleen mee naar een regionale beroepenvoorlichting als ik geen “lieve jongen” zei en geen drafje deed. Er kwamen heel veel mensen, de rij auto’s was enorm en het duurde gigantisch lang voor we konden parkeren. Inmiddels moest ik heel erg nodig naar de wc. Dus deed ik voor de laatste meters een drafje richting het schoolgebouw. En op zijn verontwaardigde uitroep riep ik uit: “Maar lieve jongen, ik moet zo nodig!”. Het wordt me nog nagedragen. Twee overtredingen binnen de eerste minuten.
LikeGeliked door 2 people
😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂
LikeLike
Wat een mooi verhaal weer! de tranen liepen over mijn wangen van het lachen 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Hahahaha, je hebt heerlijke humor! Soms krijg ik tranen in mijn ogen als ik lees wat je allemaal moet doormaken. Maar soms heb ik ook tranen in mijn ogen van het lachen om jouw humor.
LikeGeliked door 1 persoon