
Soms als ik ergens naar wijs
Zeg ik: “dat daar, nee die”
Omdat ik niet op het woord kom
Soms zeg ik koelkast
Terwijl ik oven bedoel
Of maak eigen woorden
Omdat ik het goede woord
Niet meer paraat heb
Dat leidt tot prachtige uitspraken
“Hij stond koek te loeren”
Leidde tot grote hilariteit
Soms luister ik naar een verhaal
En begrijp niet wat er wordt gezegd
De woorden vormen wel zinnen
Maar vallen in mijn hoofd weer uit elkaar
Soms stelt iemand een vraag
En breekt het zweet mij uit.
Want ik weet meteen niet meer
Wat de vraag ook al weer was
Laat staan dat ik een antwoord weet
Soms noem ik mijn kind
Bij de verkeerde naam
En komt er blij een kat aanlopen
Soms begin ik iets te vertellen
En eindig met iets anders
Omdat ik onderweg
De draad ben kwijtgeraakt
Van mijn eigen verhaal
Soms word ik boos
Omdat iets mij niet is verteld
Terwijl mij wordt verzekerd
Dat dat wél het geval is
Soms lees ik de krant
En lees ik het zelfde stukje
Keer op keer opnieuw
Zonder te snappen wat ik lees
Soms word ik helder wakker
En voel me heel wat
Om na een uur te merken
Dat iemand een kilo watten
In mijn brein heeft gestopt
En dat voor iemand
Die best intelligent is
Snel kan schakelen
Ad rem uit de hoek komt
En het onderste uit de kan halen
Als levensmotto heeft
Knap hè?
Het is een gave
Ik weet het
Nu nog leren doseren
Zodat ik niet altijd en overal
Mijn talenten verspil
Nou schriftelijk lukt het anders nog heel aardig hoor! 😊
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, praten, luisteren en info verwerken is vooral mijn probleem
LikeLike
Het is leuk om je blogs te lezen
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig geschreven. Dank je wel voor het delen van je blog.
LikeGeliked door 1 persoon
Hi,Hi hier ook wel eens last van, ik gooi het op de overgang
LikeGeliked door 1 persoon