Brainfog

Soms als ik ergens naar wijs
Zeg ik: “dat daar, nee die”
Omdat ik niet op het woord kom

Soms zeg ik koelkast
Terwijl ik oven bedoel
Of maak eigen woorden
Omdat ik het goede woord
Niet meer paraat heb
Dat leidt tot prachtige uitspraken
“Hij stond koek te loeren”
Leidde tot grote hilariteit

Soms luister ik naar een verhaal
En begrijp niet wat er wordt gezegd
De woorden vormen wel zinnen
Maar vallen in mijn hoofd weer uit elkaar

Soms stelt iemand een vraag
En breekt het zweet mij uit.
Want ik weet meteen niet meer
Wat de vraag ook al weer was
Laat staan dat ik een antwoord weet

Soms noem ik mijn kind
Bij de verkeerde naam
En komt er blij een kat aanlopen

Soms begin ik iets te vertellen
En eindig met iets anders
Omdat ik onderweg
De draad ben kwijtgeraakt
Van mijn eigen verhaal

Soms word ik boos
Omdat iets mij niet is verteld
Terwijl mij wordt verzekerd
Dat dat wél het geval is

Soms lees ik de krant
En lees ik het zelfde stukje
Keer op keer opnieuw
Zonder te snappen wat ik lees

Soms word ik helder wakker
En voel me heel wat
Om na een uur te merken
Dat iemand een kilo watten
In mijn brein heeft gestopt

En dat voor iemand
Die best intelligent is
Snel kan schakelen
Ad rem uit de hoek komt
En het onderste uit de kan halen
Als levensmotto heeft

Knap hè?
Het is een gave
Ik weet het
Nu nog leren doseren
Zodat ik niet altijd en overal
Mijn talenten verspil