leven met ME

Nog één keer dan…

Dialoog blijven voeren ook al wil ik soms ☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️ ☠️☠️☠️☠️☠️

Luisteren en lezen is een kunst die niet iedereen beheerst. En vooringenomenheid opzij schuiven iets wat niet iedereen kan.
Maar ik ben gelukkig zo koppig als een ezel. Komt dat even goed uit….

18 gedachten over “Nog één keer dan…

  1. Geweldig! Ik sluit me aan bij de vraag van Goudsjeblom. Noem eens een paar suggesties, zodat we kunnen sidderen van collectieve verontwaardiging.
    Ik moest ook even denken aan het verhaal van Herman Pieter de Boer. Je kan altijd nog bij volle maan in een sloot gaan staan, geheid dat je probleem over gaat!
    Maar eerlijk is eerlijk, zonder jouw blog had ik nog niet de helft van ME geweten. Je hebt ons meegenomen en onderwezen. Lieve groet en fijne zondag!

    Geliked door 1 persoon

    1. Alvast één van mij. Begin veertig toen en alleenstaand. En moest elke dag kiezen tussen boodschappen doen of douchen of afwassen. Baby,s maken als oplossing. Je moet aan een gezin beginnen. Dat geeft afleiding en voldoening. Het rare. Ze hadden zelf geen kinderen en tien miskramen. Als je goed luistert zit er altijd projectie van hun eigen verlangens in.

      Geliked door 1 persoon

      1. Hoe comfortabel. Het gevoel dat je een griep met veertig graden koorts heb én een dikke kater én een paar nachten achter elkaar maar een paar uur slaap. En dat altijd.

        Geliked door 2 people

  2. 😄je punt is duidelijk! Eens met de vorige schrijver van de reactie: zonder jouw blog wist ik niet eens van het bestaan van ME af. Ik denk (en hoop) dat veel van je lezers nu je boodschap mee kunnen verspreiden. En ik hoop van jou te kunnen blijven leren op gebied van ME, maar ook hoe je kunt reageren op iemand die chronisch ziek is. Ik blijf het namelijk ook lastig vinden om bijvoorbeeld te delen dat je lekker een herfstige boswandeling hebt gemaakt, terwijl ik weet dat de ander dat niet kan. Voel ik me beetje schuldig over, suf misschien. Je blog van pas ging daarover, ik denk er nog veel aan…

    Groetjes, Martine

    Geliked door 1 persoon

  3. Klopt helemaal, wat de andere schrijvers zeggen. Voordat jij er actief over ging bloggen wist ik er ook niet voldoende van. Ik had dus ook zómaar iets kunnen zeggen over het nut van lichaamsbeweging. Zelf heb ik 20 jaar geleden Pfeiffer gehad en daaroverheen CMV en uiteindelijk longontsteking. Ik knapte niet goed op, maar moest wel (vier kinderen, baan, net beginnende relatie). Uiteindelijk ging ik naar de bedrijfsarts om te vragen of ik een periode 50% mocht werken.

    Hij hoefde er niet lang over na te denken. Ik moest eerst eens een maand helemaal niet werken en dan beginnen met 2×2 uur. Ik dacht dat hij gek geworden was, maar hij legde me uit dat dit vaak was hoe ME begon. Ook adviseerde hij me om supplementen en vitamines extra te gaan slikken. Welke, dat moest ik natuurlijk zelf uitzoeken, maar hij was duidelijk niet van de stroming “als je gezond eet krijg je voldoende binnen”.

    Anyway, dat is twintig jaar geleden; het heeft destijds driekwart jaar geduurd voor ik voldoende hersteld was, maar ik realiseer me door jouw blogs wel héél goed dat het heel anders had kunnen aflopen als hij me gepusht had.

    Like

  4. En de bleekselderij Sap he…

    Hier boek medical medium
    Op advies van iemand

    Het stomme is dat ik dan toch weer ga denken
    Zal dit wel helpen? Moet ik dit probeer?
    Maar me cvs gaat niet over door alleen ontgiften denk ik
    😘

    An

    Geliked door 2 people

    1. Oh toch eens lezen 😉Heden ik van Renate Dorrestein moet je eens lezen en dan doen wat zei deed. Die is wel genezen. Oh heb je geen duizenden euro’. Dan zijn er vast wel dezelfde goedkopere therapieën. Die ook helpen. Ook zo eentje. 🥺

      Like

      1. Dan zou ik toch zeer sarcastisch opmerken dat Renate dood is (jahaa..ik weet dat dit een andere oorzaak had), maar jemig de pemig. Wat erg zeg al die Je Moet het Zo doen opmerkingen. Eigenlijk aanmerkingen.

        Geliked door 1 persoon

Geef een reactie op Jaya1515 Reactie annuleren