
“Zorg” voor ME patiënten.
Een voorbeeld uit SEVERE ME Notes voor carers door Greg Crowhurst, een boek dat ik nu lees.
Daarin staat het verhaal van de 37-jarige Rachel, met ernstige ME, die een ME kliniek bezoekt in Engeland: (door mij ingekort citaat)
“At my third appointment I asked medical advice about symptom management.
At first the OT didn’t understand my question.
‘In what context’
‘In the context of managing my symptoms ‘
She suggested to ask advice on internet forums about what medications to try, AND GAVE ME A POEM ABOUT LOVING YOURSELF AS YOU ARE”
De hoofdletters plaatste ik. Stel je toch eens voor dat je reuma, parkinson of kanker hebt en dat je een “specialist” treft, die je zo behandelt. En hoe beangstigend dat moet zijn.
Voor ME-patiënten is dit dagelijkse realiteit.
Dat is normaal hoor 🤨 Ik ben wel eens met een gedicht van Bagwan naar huis gestuurd.
LikeGeliked door 1 persoon
Of dat ik maar aan mindfulness moest gaan doen. Terwijl ik toen trouw de meditaties en andere oefeningen van Guptha deed.
LikeGeliked door 1 persoon
Oh, wat vreselijk. Doet me denken aan de jaren 60 van de vorige eeuw: zwaar depressief ging ik naar de huisarts. Hij raadde me aan om een klei- of schildercursus te volgen 😢
LikeGeliked door 1 persoon
Ja dat 😳
LikeLike
Bizar! En niet eerlijk voor diegenen met ME: lees maar een gedichtje, dan voel je je vast beter…😢
Martine
LikeGeliked door 1 persoon