leven met ME·mantelzorgers·ME-leven

Uitwaaien


De man ging uit fietsen
Naar Den Helder
Daar nam hij de boot
En stapte met fiets en al
Op Texel aan land

Op Texel fietste hij verder
Tot hij was waar hij wilde zijn
Ik kreeg telkens berichtjes
Hij had het goed en het was fijn

Uitwaaien, ontspannen
Even geen mantelzorger zijn
Dat was uitbesteed aan puber
Hij dronk bier, at vis
En kwam een dag later
Weer bij mij terug

Terwijl hij onderweg
Naar huis was
Voelde ik zoveel
Zo blij voor hem
Dat hij er even uit was
Zo veel verdriet voor hem
Dat hij weer thuis kwam

Terug naar huis, naar mij
In die donkere kamer
Vanuit het licht
Weer het donker in
Ik gun hem zoveel meer


(Afbeelding Pixabay)

11 gedachten over “Uitwaaien

  1. Ik ben blij voor hem dat dit kon, een dag opladen, terugkomen met heel veel indrukken. Het lijkt me dat die tegenstrijdige emoties voor jullie beiden zo uitputtend moeten zijn. Die rand van verdriet om de vreugde, die rafel van pijn aan het plezier. Ik hoop dat je man zich een dag zorgeloos heeft kunnen voelen. En dat het gevoel van tevredenheid over deze dag sterk maakt en nog lang blijdschap geeft. Jullie hebben geen van beiden gekozen voor deze ziekte, maar dat jullie zo in alles kiezen voor elkaar, daar ben ik dan stil van. En gunnen zonder zelfbeklag, dat is ook een offer en een cadeau Martine en niet vanzelfsprekend. Jullie zoon heeft geweldige ouders.

    Geliked door 1 persoon

  2. Wat een mooi stuk weer, ik zie het zo voor me…Wat een liefde spreekt er uit je woorden, maar ook pijn en verdriet. Je “voelt” het door hoe je schrijft. We leven ook mee met man en zoon…

    Geliked door 1 persoon

  3. Pingback: UITWAAIEN

Zeg het maar!

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s