Kind kwam terug van vakantie. En zou een dag later al weer met vriendin vertrekken naar de volgende bestemming. Dus wilde ik heel graag, zó ontzettend graag, met zijn viertjes beneden eten.
Ik hoorde de geluiden beneden en wist dat het ver buiten mijn grenzen lag. Het was te laat op de dag en de dag zelf had al veel te veel reuring gegeven. Maar het moederhart was sterker dan gezond verstand.
Dus daalde ik als de ongewassen topattractie van het circus met de traplift naar beneden af, waar drie koppies me blij aankeken. Het was voor ons meer dan een jaar geleden dat we beneden als gezin samen zouden eten. Vriendin had me denk ik zelfs nog nooit uit bed gezien.
Uiteraard lukt aan tafel eten niet, dus was het eten uitgestald op de hocker die we als salontafel gebruiken. Ik liggend op bed, de rest zat op de bank.
Het duurde welgeteld 5 minuten voordat ik merkte dat ik wat er gezegd werd niet meer kon volgen. Drie mensen die praten? Veel te veel. Ik hoorde wel woorden maar die werden geen zinnen in mijn hoofd.
Ik knikte en lachte wat en genoot van het samenzijn. Keek naar het gesprek. Tot het uitzoomen begon. Dan rukken de klachten op en je wordt “de bubbel” ingezogen. Niet meer tot sociale deelname in staat. Je staat er volledig buiten en ziet het gebeuren.
Mischa hielp me overeind en zette me in de traplift. Toen die halverwege ineens stokte, kreeg ik een gigantische, ietwat hysterische, schaterbui. Op bed gevolgd door een huilbui.
Missie voltooid, ontmanteling van de troepen begonnen. Nu het slagveld overzien en checken of mijn hoofd nog vastzit.
Min of Meer's ME-Plein 
Effecten nog niet bekend, maar je zult er gelukkig op terugkijken, dat je beneden kwam en dat drie gezichten je blij aankeken. Ik wens je nog vele tripjes naar de BG, zonder naweeen uiteraard.
LikeGeliked door 1 persoon
❤❤ hartelijke groet, marijke
LikeGeliked door 1 persoon
Zelfs je kleinste wensen zijn maar moeilijk te verwezenlijken. Maar je hebt het toch maar gedaan. 🍀💝🍀
LikeGeliked door 1 persoon
Echt fijn dat het dankzij de traplift wel kon.
LikeGeliked door 1 persoon
Ach, ons moederhart! Kan ons vleugels geven, maar wat een gevolgen voor jou😘
LikeGeliked door 1 persoon
wat een vreugde om bij elkaar te zijn …
LikeGeliked door 1 persoon
Lieve Martine, erg dat je dan gelijk een enorme teruggang hebt. Maar wat hierboven ook al staat, in je hoofd blijft de herinnering van die drie blije koppies wat je schreef.
Zó veel waard, ondanks alles. Want je wist dat de teruggang zou komen maar je deed het toch. Voor hen.
Heel veel sterkte.
Liefs, Carola 😘
LikeGeliked door 1 persoon
Wat gruwelijk dat elke inspanning – hoe mooi ook – er een (veel) te veel is. Een etentje dat grote consequenties van maanden of zelfs permanente schade en achteruitgang kan hebben, omdat je zo graag ook eens deel wilt nemen aan het huiselijke/gewone leven, met je geliefden wilt zijn. Dat is eigenlijk geen menselijke keuze. Dat is mensonterend. Ik hoop voor je dat het meevalt. Aan optimisme en doorzettingsvermogen ontbreekt het je in elk geval niet.
LikeLike
wat heerlijk dat jullie zo blij waren om weer samen te zijn, al was het maar voor even, het was toch heerlijk
LikeGeliked door 1 persoon