Tekst in het kader van Severe ME dag. Een dag waarom aandacht wordt besteed aan de zeer ernstig zieken, die we een stem geven omdat zijzelf er niet over kunnen praten.
🍀🍀🍀
Nooit had ik verwacht tot de categorie ernstige ME-patiënten te behoren.
Nooit had ik verwacht een aandoening te krijgen waar geen oplossing of behandeling voor is.
Nooit had ik verwacht dat mensen niet geloven dat ik ziek ben.
Nooit had ik verwacht dat ik een ziekte zou krijgen die wordt genegeerd door wetenschappers, zodat patiënten onnodig leden en lijden, omdat een mogelijke oplossing voor velen te laat komt.
Nooit had ik verwacht dat een ziekte me zó zou beroven van alles, ongezien voor de buitenwereld.
Nooit had ik verwacht hoe het tot op het bot kwetst als mensen de realiteit van je ziekte ontkennen, omdat het ze beter uitkomt.
Nooit had ik verwacht dat in de Westerse “beschaafde” wereld, ME-patiënten gedwongen zouden worden tot psychiatrische behandelingen, tot gedwongen psychiatrische opnames aan toe.
Nooit had ik verwacht dat de naam Sophia Mirza mij vertrouwd zou worden, vanwege haar gedwongen psychiatrische opname en haar vroegtijdige overlijden.
Nooit verwacht, toch gebeurd.
Martine🍀
Min of Meer's ME-Plein 
Toevallig klikte ik je blog vandaag aan, terwijl ik wist dat je gestopt was met schrijven. En het blijkt vandaag een belangrijke dag! Ik heb je gelezen Martine. Veel liefs Bianca
LikeGeliked door 1 persoon