Maanden kijken we uit naar de zomervakantie. Lekker uitslapen, geen verplichtingen, kans op mooi weer, wat meer leuke uitjes. Maar als het zover is ben ik er meestal na een paar weken helemaal klaar mee en verlang ik naar het begin van het schooljaar. Herkenbaar?

Dat komt volgens mij door het ontbreken van een ritme. Dus probeer ik dit jaar gewoon mijn normale ritme te blijven volgen. Ik zet doordeweeks de wekker gewoon op mijn normale tijd en houd de rest van de dag ongeveer het normale ritme aan. Doe ik iets met kind (even naar de stad, ijsje eten, bioscoop) dan pas ik mijn routine iets aan (lees: dan laat ik iets anders vallen).

Bovenal hobbel ik niet achter het patroon van puber aan, wat ik voorgaande jaren wel deed. Zonder in details te treden kunnen we wel constateren dat het een echte puber is inmiddels en uitslapen een favoriet tijdverdrijf is. Dat heeft een puber blijkbaar nodig maar leidt bij mij alleen maar tot algehele lamlendigheid. Nu ik meer mijn eigen gang ga en ook tijdens de vakantie meer mijn eigen ritme volg, voel ik me prettiger, minder verstoord. Echt fijn.

Het heeft me na de terugreis wel even tijd gekost om te herstellen. Ik voelde me op vakantie in eerste instantie heel redelijk alleen ik sliep heel slecht. En dat zette zich door. De thuisreis hakte er erg in en na thuiskomst bleef het slechte slapen. Best jammer, want het slapen ging juist weer goed na jaren van ellende. Maar nu begint het weer wat bij te trekken en komt er iets ruimte.

Mijn ritme van nu is opstaan, krantje lezen en ontbijten. Dan douchen, aankleden en even bijkomen. Een klein loopje doen. Dan even laptop of zo. Na de lunch een rustpauze en meditatie. In de middag wat kleine dingen in huis doen, tussendoor rusten, dan koken, even wat gezinstijd en dan is het weer bedtijd. Ga ik met kind even naar de stad om wat te doen dan zorg ik ervoor dat ik of niet hoef te koken of de was oversla of zo.

Wat scheelt is dat er verder geen verlichtingen zijn, geen voetbaltrainingen om rekening mee te houden, geen schoolverplichtingen maar ook geen dokters- en fysiobezoeken voor mij momenteel. We kunnen dus alles per dag nemen en aanpassen aan de energie die er is. Best fijn zo!

Heb jij in de vakantie een heel ander dagritme? Doet dat je goed of gedij jij ook beter bij regelmaat?

Net als andere jaren maakte ik een budget voor de vakantieweken. Maar, ik maakte het dit keer wat ruimer. De wetenschap dat we hier aan de kust zitten (voor de oplettende lezer, hier is Bretagne waar ik nu – als in nu terwijl ik dit tik – zit) deed een enorme hoop opvlammen dat er hier terrasjes, restaurants, ijssalons en wat voor horeca dan ook zou zijn. Na een paar jaar Auvergne weten we dat het daar prachtig is, maar zonder een levendige horeca. Laat staan dat ik daar als gluten/lactosemijder makkelijk terecht kan.

Die hoop dat het in Bretagne wat dat betreft heel anders is, deed me het uitjesbudget omhoog plussen. En het is maar goed dat ik dat deed. Want we aten ijs, nog meer ijs, en gingen voor ons doen heel veel uit eten. Super, want als ik ergens een vakantiegevoel van krijg, dan is het wel van uit eten gaan. En genieten dat we doen!

Sowieso is het hier goed toeven voor een overgevoelige zeikerd die glutenvrij en lactosevrij moet eten. Bij de plaatselijke bakker verkopen ze overheerlijk glutenvrij brood op de woensdag en zaterdag en in de meeste restaurants is er gewoon heel veel keus en zit er altijd wel iets bij wat ik naar binnen mag schuiven en dan is het nog lekker ook.

Verder is het vooral zee en strand en rust. Ik voel me beduidend beter dan voor vertrek en voel me voor mijn doen heel goed. Het huis waar we verblijven ligt vlak bij de kust, heeft een enorme tuin met veel privacy en is vlak bij een dorp met veel voorzieningen. De uitjes die we hebben gedaan bestaan vooral uit zand en strand, want meer behoeften hebben we eigenlijk niet met het mooie weer dat we de eerste 1,5 week hadden.

Eenmaal gingen we naar Dinan. Ik wilde er al jaren heen – dat is de schuld van kinderboekenschrijfster Thea Beckman – en ik was dus helemaal hyper toen het eindelijk zover was. Helaas hadden we net die ene dag in het jaar uitgezocht dat er in Dinan het jaarlijkse middeleeuwse spektakel was, op zich super leuk natuurlijk. De stad was afgeladen met verklede mensen – denk qua drukte aan Koningsdag – en dat maakte het vrijwel onmogelijk om ook maar iets te zien van de stad. Grote delen van de stad waren bovendien alleen maar toegankelijk als je op de diverse verkooppunten het juiste kleurtje armband had gekocht, waarmee je toegang kreeg tot activiteiten en muziek en zwaardgevechten of worstelpartijen, ik weet het niet precies want het was meestal hermetisch afgesloten. Nou ja, de emmer liep door alle prikkels van de drukte meteen vol, dus na twee keer knipperen met de ogen waren we al weer op de terugweg. Ik kom er naar ik hoop zeker nog eens terug, maar niet tijdens het jaarlijkse Fête des remparts…

Buiten dus een kleine teleurstelling omdat ik Dinan nog steeds niet echt heb kunnen zien en de heimwee naar de katten die nu wel wat begint op te spelen, is het echt een heerlijke vakantie. Hoewel ook hier de verschillen in hoogte groot zijn, zijn veel plekken aan het strand wel te bereiken met de auto en dus te bereiken voor mij. Op dagen dat ik me minder voel, blijf ik thuis en doen de mannen dan een wat stoerder parcours van met de voet via een spannend pad afdalen naar een anders onbereikbaar strand met steile rotswanden.

Bretagne is prachtig. Ik schijn er als kind eens te zijn geweest maar heb daar geen herinneringen aan. Wij zitten nu in het Noorden aan de Côte d’Armor en dan meer specifiek aan het iets minder toeristische  Côte de Goëlo.  Het is hier heel groen en rustig en de mensen zijn heel vriendelijk en relaxt. Gisteren maakten wij een autotocht langs de kust die Côte de Granite-Rose wordt genoemd. Dit deel is beroemd om de roze rotsen en veel toeristischer. Wij vonden het heel mooi maar ‘ons’ deel vinden we veel mooier en groener en de rotsen hier zijn minstens zo spectaculair. Bovendien is het in dit deel goedkoper qua eten in restaurants ontdekten we. En dat zal vast ook gelden voor de vakantiehuizen en dergelijke.

Eind van de week vertrekken we weer naar Nederland. Voor het eerst sinds hele lange tijd voel ik me fysiek weer wat sterker en natuurlijk hoop ik dat dit goede gevoel blijft en dat ik weer eens kan gaan bouwen aan het uitbreiden van fysieke activiteiten. Duimen jullie voor me?

Opladen doe ik deze week op een andere plek dan thuis. Wij zijn zaterdagavond in ons favoriete vakantiehuis in de Auvergne aangekomen. Hoewel M. mij van te voren hartelijk uitlachte om de enorme hoeveelheid eten die ik ook dit keer in de auto wist te proppen, was dat maar goed ook want gisteren was het 1 mei en dat is voor de Fransen een nationale feestdag en zijn de winkels gesloten. Normaal zijn de supermarkten open op zondag, maar nu was alles uitgestorven. Niet dat ik dit wist, ik heb gewoon een tic dat er altijd eten mee moet. Maar nu kwam mijn manische georganiseer eens goed uit…

Na enige speurwerk (nou ja speurwerk, er lag een folder met activiteiten in het huisje) bleek er een marktje te zijn in Blot l’Eglise, dat is ongeveer een half uur rijden hier vandaan. Markt met ‘regionale en lokale producten en demonstratie van oude ambachten’ is Frans voor 5 kraampjes met een kaasstalletje, een smid, en een bakker. Alle 375 inwoners van het minidorpje hadden zich verzameld in het dorpscentrum alwaar de wijn rijkelijk vloeide en het heerlijk rook. Maar deze gluten- en lactose-vermijder durfde dat niet aan, dus togen wij na aanschaf van enige kazen en lekkers voor de mannen, weer richting vakantiehuis. Het mocht de pret niet drukken want de tocht ernaar toe was schitterend met prachtige vergezichten en uitzichten op de besneeuwde toppen van de Puys. Die ik jullie helaas niet kan laten zien want we zijn het fototoestel vergeten en zo’n veraf foto, dát trekt mijn smartphone niet. Qua eten redden we het wel, er is voldoende eten om het tot vanmiddag te rekken, dus dat gaat helemaal goed komen.

Omdat ik een nogal hectische periode had zo vlak voor vertrek, is deze week vakantie heel welkom. We zitten hier in de natuur, met prachtige uitzichten en een geweldige weersvoorspelling. We gaan uitrusten, opladen, van elkaar genieten, lezen, spelletjes doen, dvdtjes kijken en in de zon zitten.

Omdat we de luiken vergeten waren dicht te doen werd ik vanmorgen wakker van een vogelconcert en een streep zonlicht op mijn kussen. En zat ik om 7 uur al buiten aan de koffie terwijl de mannen nog sliepen! Ga ik ze nu maar eens wakker zoenen.

Deze zomer bleven wij voor het eerst in jaren thuis in de zomer. Andere dingen hadden prioriteit: Dingen die veel geld kosten zoals een beugel in mijn mond, de tuin opnieuw betegelen en een zeer ambitieus aflosdoel voor dit jaar.  Hoe bevalt het thuis blijven tot zover?

Thuisblijven heeft voor- en nadelen leer ik nu. Het bevalt op zich heel goed! Ik merk dat het best veel rust oplevert dat ik niet hoef te pakken en te reizen en te acclimatiseren in een andere omgeving. Op vakantie gaan geeft naast plezier ook stress, er is altijd het gevoel dat er iets moet. Je moet wat van de omgeving zien en dingen ontdekken. Natuurlijk is het maar net hoe je er zelf tegen aankijkt maar 1000 km rijden om vervolgens daar te gaan zitten en alleen te lezen, voelt toch als een gemiste kans. En die dwang van dingen doen en moeten genieten kan best veel energie opslorpen.

De laatste jaren begon ik het steeds vervelender te vinden om te reizen in de zomer. Omdat de mannen altijd naar North Sea Jazz gaan in het tweede weekend van juli, kwam het op de één of andere manier altijd zo uit dat we op zwarte zaterdag aan het rijden waren. Eerder vertrekken, bijvoorbeeld op de vrijdag, had weinig zin, ook dan stonden we uren in files en bovendien ben je dan meer geld kwijt aan hotel/eten. Dat vind ik niet erg, als ik dan kan genieten van een mooi hotel in een leuke plaats maar zoals vorig jaar, helemaal gaar om 9 uur op de vrijdagavond in Orléans aankomen en dan wel veel geld kwijt zijn voor een hotel maar eigenlijk te moe om nog wat van de stad te zien wegens uren vast staan in Parijs, vind ik niet relaxt.

Het niet reizen bevalt dus goed. Het thuis blijven op zich ook. We hebben natuurlijk mazzel met het weer en ik heb in jaren niet zo veel en zo lang in de tuin kunnen zitten. Ik ben ook in  geen jaren zo bruin geweest.

Mijn grote angst was altijd dat de man zou gaan klussen als we thuis bleven in de zomer. Helaas, die angst bleek volledig gegrond. Hij besloot dat er een wijnrek nodig was en dat moest zelf worden gemaakt. Een ingenieus ingewikkeld ontwerp werd gemaakt en vervolgens werden opgenomen vrije dagen besteed aan zagen, boren, schilderen….Het geklus ging weliswaar niet ten koste van uitstapjes, ik zit niet goed in mijn energie, maar wel ten koste van de rust. Bij de buren werd ook geklust, er werd een schuur gebouwd en daarna het dak gerepareerd, en ik heb hier en daar wel wat lopen vloeken doordat of mijn eigen vent herrie aan het maken was of de buren herrie maakten. Maar goed de schuur van de buren is klaar, het wijnrek is ook klaar en de relatie valt te redden als M. zich nu verder onthoudt van activiteiten waarbij er geboord en gezaagd wordt ;-).

Een ander nadeel van thuisblijven vind ik dat alles gewoon doorgaat. Vriendjes van S. staan op de stoep, Oma komt langs, de postbode belt aan, het huishouden moet worden gedaan en ik merk dat het dagelijkse leven mij toch zoveel energie kost dat er eigenlijk weinig overblijft om echte uitstapjes te maken. Op zich vind ik dat niet heel erg – ik geniet zonder ook wel – maar vooraf had ik anders verwacht. Ik had een lijstje gemaakt met leuke dingen die we eventueel zouden kunnen doen zoals een tochtje met de robbenboot, museumbezoek, een dagje naar Amsterdam of Haarlem, maar het komt er niet van. Ik zie nu ook in dat als ik op vakantie ga, er weliswaar wat dwang gevoeld kan worden om dingen te ondernemen, maar ik ook wat meer energie overhoud om dat te ondernemen, omdat veel dingen thuis gewoon doorgaan en op vakantie niet. Dat is iets om in de toekomst meer in het achterhoofd te houden. Ik moet mijn verwachtingen wat bijstellen.

Deze zomerweken heb ik een budget van €600,- voor leuke/lekkere dingen. We zijn dus vooral thuis gebleven en het was de bedoeling met dit geld net even lekker de teugels te laten vieren. Hoe staat het er tot nu toe mee?

Het eerst wat opviel wat hoe goed het bevalt, de teugels laten vieren ;-). We hebben van dit budget tot nu toe €405,69 uitgegeven. Niet dus aan dagjes uit, we gaven het vooral uit aan eten en ijsjes (je ziet wel waar hier de prioriteiten liggen, bloos). We hebben zeer regelmatig Indisch eten gehaald bij de Toko en aten een paar keer per week vers ijs van de ijssalon en op mijn verjaardag haalden we Thais eten. De Thai was een behoorlijke uitspatting, we haalden voorgerecht en nagerecht en het kostte meer dan €70. Helaas viel het bij mij volledig verkeerd en bracht ik de avond op de WC door. Buiten afhaaleten en ijsjes kopen, deden we ook wat luxere boodschappen, gingen we een keer naar de film en kocht ik voor de slechtere dagen DVD’s (onder andere Samba, die we eerder in de bioscoop zagen en echt heel erg leuk is). En eigenlijk levert dit al met al ook een goed vakantiegevoel op. Meer hebben we niet nodig.

Conclusie: valt niet tegen, bevalt zelfs goed maar er zijn wat verbeterpunten. Niet op het gebied van geld uitgeven, wel op het gebied van verwachtingen.

Hoe zorg jij voor een vakantiegevoel als je thuisblijft en de dagelijkse dingen allemaal doorgaan?

Deze zomer blijven we thuis. En ik vind het nu al heerlijk. Naast het feit dat we dit jaar andere kosten hebben (tuin opknappen, beugel voor mij) had ik ook echt geen zin om weer in de snikhitte op het drukste moment van het jaar 3 uur in de file bij Parijs te staan. Natuurlijk is vakantie meer dan dat maar ik vind die reis echt wel een dingetje.

Als we op vakantie gaan, is dat meestal naar het buitenland. Meer kans op zon en het zijn op een plek waar een andere taal wordt gesproken, voegt ook echt wel iets toe aan mijn vakantiegevoel. Het nadeel van altijd huisjes huren is dat dit meestal van zaterdag tot zaterdag is en dat je dan altijd in de vakantiedrukte terecht komt. We hebben natuurlijk wel besproken of kamperen inmiddels geen optie is (ik ben van oorsprong een verstokte kampeerder), dan heb je niet de wissel op zaterdag maar mag je komen en vertrekken op zelf gekozen momenten. De realiteit is helaas dat de voor mij beschikbare energie dan volledig in het kamperen zou gaan zitten. Een paar keer per dag heen en weer lopen naar het toilet en de afwasplaats en ik zit er doorheen voor wat kan op een dag. Ook heb je op een camping meer prikkels te verwerken dan als je een huisje midden in het niets huurt, is mijn ervaring. Er zijn meer omgevingsgeluiden, in geval van hitte slaap je slechter in een tent, simpele handelingen zoals koken zijn gewoon meer gedoe. Allemaal hartstikke leuk als je je goed genoeg voelt maar voor een ME-patiënt iets te veel van het goede.

Dit jaar zijn we in mei van opgespaard zakgeld een weekje weg geweest naar ons favoriete plekje in de Auvergne en dat beviel zo goed dat we dat volgende meivakantie in 2016 met een week willen uitbreiden. Dan gaan we een week naar de Auvergne en een week naar een nog uit te zoeken plek. Wie heeft zin zijn favoriete vakantieadres in Frankrijk te verklappen? We willen niet heel zuidelijk rijden, de Ardèche of de Dordogne vallen dus af. In de Auvergne hebben we al een adres maar Frankrijk is groot, dus kom maar op met die leuke tips ;-).

Hoewel het vakantiegeld voor een deel aan de tuin is opgegaan en een ander deel opzij is gezet op een rekening, wachtend op de komende kosten voor de beugel, heb ik een klein deel achtergehouden. Dat is voor de komende weken. M. neemt als het goed is 2 weken vrij maar laat het van het weer afhangen wanneer. Ook is nog niet duidelijk of het 2 aaneengesloten weken zijn of een afwisseling van werken en af en toe een paar dagen vrij. Er is in ieder geval wat extra geld opzij gezet zodat er ijsjes kunnen worden gekocht, af en toe op terrasjes kan worden gezeten, een filmpje pakken of naar een museum. Maar S. en ik zullen ons ook veel met elkaar moeten gaan vermaken als zijn vrienden weg zijn deze zomer en M. aan het werk is.

Van de energieleverancier kregen we een gratis toegangskaart voor NEMO in Amsterdam, Oma spaarde toegangskaartjes voor Artis en in geval van mooi weer kunnen we naar het IJsselmeer dat hier op 5 minuten lopen ligt of als M. vrij is naar het strand bij Hargen rijden. Ook willen de mannen een keer gaan wadlopen of een zandplaatexcursie maken en ik wil graag eens naar het Cobramuseum in Amstelveen. Zo bezien moeten we nog keuzes gaan maken ook!

Wat zijn jouw plannen voor deze zomer? Heb je überhaupt plannen?