Voor mijn doen was het druk deze week. Druk met bijkomen van de reis. De kattenoppas kwam dinsdag even langs om bij te praten en een cadeautje in ontvangst te nemen. Woensdag bracht vriendin M. een heleboel soep en leverde mij meteen even bij mijn moeder af. Ik had mijn scootmobiel daar in de schuur geparkeerd. Dus daar even kletsen in de hal van het appartementencomplex, moeders op een bankje en ik op de scoot. Daarna naar huis gereden. Gisteren kwam de werkster. En erna was ik zo op van alle interactie met mensen deze week dat ik een groot deel van de middag heb liggen slapen.
Vandaag zou er van alles moeten. Ik moet bloed prikken want volgende week heb ik weer een afspraak met mijn behandelaar en dan is het wel handig als de uitslag binnen is. Ik zou ook graag willen douchen aangezien dat maandag voor het laatst lukte. En mijn glutenvrije brood is op, dus dat moet ik bakken.
Nou, iene miene mutte dan maar en schrappen. Elke keus heeft voor- en nadelen. Douchen zou heel fijn zijn want morgen ga ik naar een rolstoelhandel omdat ik op zoek ben naar een andere rolstoel. Dus dan lukt douchen ook niet. Het zou zondag op zijn vroegst kunnen.
Brood eten is natuurlijk gewoon nodig. Ik kan puber vragen glutenvrij brood te kopen maar die optie heeft drie nadelen: het is vies, bevat niets gezonds én het is belachelijk duur. Mijn eigen gebakken brood daarentegen is heerlijk, gezond en voedzaam en ik doe er twee weken mee. Ik heb ook niet veel ander eten meer op voorraad, behalve de soep, dus er zal wel iets moeten komen om mijn maag mee te vullen. Bak ik geen brood, dan zal ik iets anders moeten maken om naar binnen te werken.
Voor wat betreft het bloed prikken, tja, hoe erg is het als de uitslag niet op tijd is? Ik geloof niet dat er dooien vallen als ik die uitslag iets later doorgeef. Ik ben ook wat optimistisch geweest want normaal komt de prikdienst aan huis maar nu riep ik in een soort roes dat ik met scootmobiel en wandelstok nét zo makkelijk zelf even naar het ziekenhuis ga. Ja, dat is dat hoog vliegen hè.
Dus is het iene miene mutte tussen douchen en brood. En de winnaar is……. BROOD. Mensen die mij een beetje kennen weten dat eten hier altijd voorgaat.
Wat een geneuzel hè, zo leven op de vierkante centimeter. Kiezen tussen activiteiten die voor de meeste mensen niet eens als een activiteit worden gezien, omdat het dingen zijn die je tussendoor doet, waar je niet echt bij nadenkt. Welkom in mijn wereld! Maar weet dat het me meer oplevert binnen mijn grenzen te leven dan erover heen te gaan. Dit geneuzel is het resultaat van ervaring en van vooral veel vallen en opstaan. Helaas biedt het maken van de juiste keuze geen garantie. Want ME is gewoon heel grillig. Voor het zelfde geld lig ik morgen voor pampus omdat brood bakken tóch een brug te ver was. Maar ach, dan lig ik wel met een volle maag voor pampus 😉.
Min of Meer's ME-Plein 
En zo zet je ons weer met beide benen op de grond: realiseer je hoe blij je mag zijn wanneer je gezond genoeg bent om en te douchen en je brood te bakken… Ik blijf je bewonderen om je veerkracht en je humor… Groetjes, Martine
LikeGeliked door 1 persoon
Haha, ik begrijp helemaal waar het “geneuzel” van keuzes maken over gaat vanuit de eigen praktijk vanuit de invalshoek van NAH. En weet als geen ander dat ook die keuzes geen garantie zijn. Blijf maar hoogvliegen binnen je eigen grenzen zolang het lukt. Doe ik dat ook binnen mijn grenzen en mogelijkheden. Alle goeds en een smakelijk broodje gewenst.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat mooi en treffend weer geschreven, en zo herkenbaar. Hopelijk is het gauw weer “normaal” zo ver het normaal is bij ons 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Het doet me wel zeer als ik dat zo lees Martine, ook al breng je je keuzes met humor. Ik wens je een smakelijke boterham!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat heb je iets vreselijks toch zo ontzettend mooi verwoord. Ik ben nu wel nieuwsgierig: Je schrijft vaak over die keuzes. Komt het ook wel eens een heel enkele keer voor dat je te rustig aan hebt gedaan, d.w.z. dat je achteraf dacht: “hmmm misschien had ik toch ook nog kunnen douchen?” Of is het eigenlijk altijd zo dat het leven bestaat uit vasthouden wat je hebt en PEM bij te veel?
LikeGeliked door 1 persoon
Nee eigenlijk heb ik dat nooit, ik loop altijd op mijn tenen wat dat betreft.
Op vakantie kwam het er dichtbij, toen hoefde ik niets. Dan merk ik dat er iets meer ruimte komt.
LikeGeliked door 1 persoon
Eet smakelijk Martine. Ik kan gelukkig spelt brood verdragen dus hoef ik geen GV brood te bakken. Maar vanavond de hartige taart gaat wel met glutenvrij deeg. Ik ga een experimentje doen met boekweit en glutenvrije bakmix van de AH. En hoop dat het net zo smakelijk is als jouw brood.En terwijl ik dit schrijf merk ik dat het al bijna 2 uur is….chips…snel zo eerst het deeg maken :). Ik hoop dat de schade morgen meevalt voor je.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik wens je brood EN spelen. En vooruit; douchen wanneer jij dat wil.
Je beschrijft het met gevoel voor humor en understatement, maar heel duidelijk wordt het hoe klein je leven soms is.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb het ook, exact zo, gemier met beslissingen en keuzes: zit door ziekte in bijstand, en merk dat ik nog steeds aanhink tegen de beslissing om mijn boodschappen alleen nog maar te laten bezorgen. Mis de volle kar groente en fruit koopjes van de Lid-l dan zo, geeft geldstress om zoveel geld aan eten uit te geven.
Ik vind het ook lastig dat je als je ziek bent, je eigenlijk geen energie hebt voor gezond koken: gezonde dingen zijn bewerkelijk of loeiduur. Liefst zou ik alleen kant en klaar laten bezorgen, zodat ik mijn energie voor iets fijns kan sparen 😋🤗.
Zo, even wat terugklets, heb je blogs gemist, haha.
Sterkte met keuzes.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja klopt, gezond koken kost veel energie. Vriend, zus en mijn moeder koken. En als ik al eens zelf kook gaat t tegenwoordig zo makkelijk mogelijk, met voorgesneden groente.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, ben ook makkelijke opties aan het bedenken, het kan wel simpel.
Maar heb nu laatste kookboek van Deliciously Ella gekocht , everyday cooking ofzo, en ik vind het geweldige, smaakvolle recepten, met simpele ingredienten, maar toch veel te bewerkelijk eigenlijk. Inspirerend en frustrerend tegelijk 😅😉
LikeGeliked door 1 persoon
Correctie : “plantaardig kookboek” heet het, haar eerdere boek vond ik juist minder (deliciously ella)
LikeGeliked door 1 persoon
O, herkenbaar. Al is het bij mij gelukkig leven op de vierkante meter. De laatste tijd gaat het goed maar moet er wel op letten dat ik me niet te ver buiten die meter begeef. Heel langzaam opbouwen…en op tijd stoppen!
LikeLike
❤️
LikeLike