Triggerwarning, depressieve post
Onlangs had ik het erover met een lotgenote hoezeer wij opzien tegen kerst. Wat ons betreft moeten alle feestdagen van de kalender verdwijnen. Gewoon in een keer skippen naar de zomer. En dan ook alle vakanties meteen ook maar doorhalen. Streep er door.
Zuur hè. Het voelt soms echt onverdraaglijk. Elk jaar weer cadeautjes uitzoeken en regelen voor een feest dat ik niet kan vieren. En wat ik halfslachtig probeer te doen omdat mijn omgeving het wel viert.
Elk jaar weer het scherpe gevoel van buitengesloten worden. Het besef dat voor veel mensen het een feest van gezelligheid en samenzijn is, gooit des te meer zout in mijn toch al open wond.
Elk jaar weer de goed bedoelde opmerkingen van mensen dat ze “het ook niet vieren hoor. Ik ga met mijn partner fijn samen films kijken en wat lekkers eten en misschien wat spelletjes doen met de kinderen.”
Een zelfgekozen afzondering is niet te vergelijken met een opgelegd isolement. Niet mee willen doen, voelt anders dan niet mee kunnen doen. Ik heb geen keus of en hoe ik het vier en ook geen keus om het niet te vieren. De keus is voor mij gemaakt.
Tegelijkertijd ben ik bezig met kerstkaarten, teken ze zelfs en vraag me af waarvoor, voor wie en waarom. Is het een poging toch een gevoel van feestelijkheid op te roepen?
Ik wil geen kerst en ik wil niet dat mijn familie zonder mij kerst viert. Ik wil dat het niet meer bestaat. Ik wil geen “fijne dagen en een geweldig nieuwjaar” wensen want elke dag is hetzelfde bij mij. Elke dag vol pijn. En elk jaar denk ik “hoe lang nog en waarvoor in godsnaam”. Nog 20 jaar zo erbij liggen? Dankbaar zijn dat ik nu zonder krukken in huis kan lopen?
Ja, er is vooruitgang en ja, die zie je door met een vergrootglas te kijken. Het verschil tussen tanden poetsen op bed en in de badkamer betekent weliswaar vooruitgang maar ook dat mijn wereld nog ontiegelijk klein is.
En dat is niet groot genoeg.
Ps van de lezer worden geen opbeurende woorden verwacht. Een like of ‘ik begrijp je’ opmerking is genoeg. Je hoeft mijn situatie niet te vergelijken met andermans ellende om het te relativeren. Dat doe ik 364 dagen per jaar. Alleen vandaag niet.
Min of Meer's ME-Plein 
ik durf echt niet te zeggen dat ik je begrijp !!!!!
want dat is gewoon niet zo . ik kan een heel ietsiepietsie met je meeleven , proberen aan te voelen , dat doe ik , ( streef nog steeds naar dagelijks een momentje in gedachten bij je te zijn , ook al is er geen post of reageer ik niet )
LikeGeliked door 1 persoon
Ontzettend lief
LikeLike
Ik sluit me bij bovenstaande aan. 🎄🕯
LikeGeliked door 1 persoon
[Hug]
LikeGeliked door 1 persoon
Net als Joke kan ik het niet helemaal begrijpen. Wel wat je beschrijft maar niet hoe het echt is om zo te leven.
Meer dan een 🌹 bloemetje en een warme groen heb ik niet.
LikeGeliked door 1 persoon
Heel lief dank je wel
LikeLike
Kerst is kut. De rest ook.
LikeGeliked door 2 people
Amen
LikeLike
Een virtuele knuffel voor jou.
LikeGeliked door 1 persoon
Helemaal begrepen.
Dikke knuffel
Loes
LikeGeliked door 1 persoon
Heel veel liefs, 💯❤🌺 hartelijke groet, Marijke
LikeGeliked door 1 persoon
Ik begrijp een fractie van hoe het voor jou moet voelen, een fractie als de laatste jaren geen kerst of nieuwjaarsdiner meer te kunnen koken voor de kinderen maar het ene bij de dochter te vieren en de rest gewoon te bestellen. Maar ik kan nog altijd, hetzij rustig en met een goeie PEM achteraf meevieren. Dat is een wereld van verschil! Veel moed en een virtuele knuffel voor jou!
LikeGeliked door 1 persoon
Denk aan je als ik een Kerstversiering zie. En bedenk dan dat niet kunnen, maar wel willen iets totaal anders is dan niet willen, maar wel kunnen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kan heel goed begrijpen dat je niet meer wil dat feestdagen bestaan als je er niet aan mee kan doen en van een afstandje moet meemaken hoe je geliefden het vieren en jij er niet bij kan zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik begrijp dit niet helemaal. Vorig jasr kerst lag ik in het ziekenhuis na een 8 uur durende operatie waarbij een zeer kwaadaardige tumor werd verwijderd
Ik was er bijna nier meer geweest. Ik lag aan de sondevoeding. Maar had thuis de kerstboom neergezet en wilde dat man en dochter die ook bij mij kwamen ook thuis lekker zouden eten.
In december mijn mri en afwachten of ik dit jaar wel thuis mag zijn met kerst. De boom.zet ik.vast neer maar ik wil niet dat een ander geen kerst zou mogen vieren omdat ik het niet kan
LikeLike
Het is vanuit rouw geschreven. Verdriet omdat ik al jaren niet meer bij het kerst vieren kan zijn. Boven liggen terwijl de rest van de familie beneden kerst viert
Natuurlijk laat ik ze t lekker voeren. Maar er is een verschil tussen wat ik doe en zeg en in het diepst in mijn rouw voel
LikeLike
Groot gelijk!
LikeGeliked door 1 persoon
Bij het lezen over je isolement bekruipt me al een beklemmend en buitengesloten gevoel.
LikeGeliked door 1 persoon