Voor wie net komt hier: vandaag kattenpraat met de laatste aflevering van een verhaal dat sinds mei verscheen in vele delen. De officiële adoptie van de zwerfkat….
Sinds mei geven wij een zwerfkat te eten, Dibbes. Het beest was uitgehongerd en verwaarloosd en had – zo leek het – flink ontstoken ogen. Hij was ook extreem schuw dus het duurde maanden voordat het lukte om zijn vertrouwen te winnen. Regelmatig eten doet wonderen, evenals een probiotica- en een antibioticakuur. We zagen na maanden geduld eindelijk normaal kattengedrag: zichzelf lekker rekken en strekken na het eten en dan uitgebreid poetsen en vooral veel dutjes doen. Ook werden de rondes dat hij op stap ging steeds beperkter en kleiner en nam hij zijn intrek in de voortuin.
Vorige maand kwam de doorbraak, we mochten hem aaien. Daarna ging het snel. Binnen een week lag hij binnen op het kleed, toen op de bank en toen op schoot. Al zijn de voeten van M. ook erg fijn om op te liggen. Door het voor hem geïnstalleerde kattenluik kan hij nu komen en gaan wanneer hij wil. Vorige week maakten we voor het eerst mee dat hij al in de keuken zat toen we in de ochtend naar beneden kwamen.
Tijd voor de volgende stap: castratie! Want Dibbes had flinke ballen en om hier te mogen wonen moet hij een je-weet-wel-kater zijn. Dit om te dominant gedrag naar onze andere reeds gecastreerde katers te voorkomen. En natuurlijk ook vanwege het niet meer mogelijk maken om poezen te bezwangeren.
Vorige week dinsdag hadden wij een afspraak voor een kattenaids-test, een enting, gechipt worden en een castratie. Dibbes in de mand krijgen was een drama en dat is nog zacht uitgedrukt. Afijn, drie uur later dan afgesproken brachten wij een gedrogeerde kat naar de dierenarts en had ik zelf ook enorme behoefte aan zware drugs. Thuis zaten we daarna vol spanning te wachten op het nieuws over wel of geen aids. Veel zwerfkatten hebben immers kattenaids. Na twee uur kwam het verlossende telefoontje: geen kattenaids!
Tot zover het goede nieuws. Het slechte nieuws was dat Dibbes een zeer ernstige oogaandoening had, entropion, waarbij de oogleden en wimpers naar binnen groeien. De dierenarts had nog nooit zo’n ernstig geval gezien, het beest moet helse pijnen hebben geleden. Verder vond ze hem in goede conditie, ze schatte hem op 5, 6 jaar oud.
Gelukkig is entropion te verhelpen met een operatie waarbij de onderoogleden worden ingesneden en naar buiten worden gerold en vastgezet met hechtingen. We konden eind van de middag een zwaar toegetakelde kat zonder ballen en vol met hechtingen ophalen. Normaal krijgt een kat dan een kap om zijn kop om te voorkomen dat hij gaat krabbelen, maar dat is bij hem niet gelukt. Zonder kap dus. De oplossing was hem 9 dagen versuft te houden in een aparte kamer, totdat de hechtingen eruit konden.
Tja, en dat bij een zwerfkat die niet gewend is binnen te leven. Wat volgde was een helse week met veel spanning en stress, vooral van onze kant. Voor Dibbes was de situatie nog niet eens zo slecht: hij lag warm, beschut, droog, werd veel geknuffeld, kreeg veel eten en lekkere hapjes en de pijn aan zijn ogen werd aangepakt met pijnstillers. Ook gaf ik hem twee keer per dag kalmerende middelen op advies van de dierenarts. Waarschijnlijk was deze situatie een enorme verbetering in vergelijking met wat hij gewend was. Voor ons was het behoorlijk heftig. Ik kreeg buikgriep en sliep niet goed van de stress.
Wat zeker niet meehielp aan een ontspannen gevoel was dat na een paar dagen zijn ogen begonnen te ontsteken. Naast de kalmeringsmiddelen en pijnstillers moesten we nu ook een paar keer per dag zijn ogen druppelen. Een hels karwei want het beest is bang voor veel en vooral voor mensen die hem stevig vastpakken en dan iets in zijn ogen druppelen. Ik was erg bang dat zijn fragiele vertrouwen in ons een flinke deuk zou oplopen. Het ontroerde me dan ook enorm dat hij toch weer keer op keer naar ons toekwam en zich overgaf aan knuffels.
Afgelopen donderdag – tien dagen na de operatie – gingen we opnieuw naar de dierenarts, nu om de hechtingen eruit te laten halen. Ik had me op het ergste voorbereid maar dit keer stapte hij zo in de mand nadat ik een lekkere-brokjes-spoor had gemaakt. Wat een verschil met de week ervoor! Bij de dierenarts hoefde hij geen roesje, hij bleef keurig zitten terwijl de hechtingen werden verwijderd. De wonden zijn goed genezen al is de binnenkant van de oogleden nog wat lobbig. Komende maandag maken wij foto’s van zijn ogen en die mailen we naar de dierenarts. Zij zal dan verder adviseren. Voor nu was het advies om door te gaan met de ogenzalf, de pijnstillers en de antibiotica. De kalmeringsmiddelen mogen worden afgebouwd. Wel moet hij nog een paar dagen binnen blijven.
Tussen Dibbes en de andere twee katten gaat het wisselend. De afgelopen maanden zagen we dat ze veel van elkaar kunnen hebben. Maar een kat tolereren die regelmatig in de tuin zit, is iets heel anders dan een kat accepteren die ineens in het huis woont. Vooral Moos heeft het er moeilijk mee, iets wat Dibbes feilloos aanvoelt en uitspeelt. Er is dus wat geblaas en gegrom waar ik me zo min mogelijk mee probeer te bemoeien, ze zullen het zelf moeten uitzoeken. Wel hebben ze allemaal hun eigen plekje zodat ze zich kunnen terugtrekken en als het te heftig wordt, grijp ik in.
Tot zover. Dibbes hoort nu officieel bij ons, met chip en dierenpaspoort en al. Binnenkort gaat hij weer naar buiten en kan hij zijn prachtige zeegroene ogen aan de buurt laten zien.
 |
||||
| voor de operatie |
 |
twee dagen na de operatie
 nu |
Min of Meer's ME-Plein 
Ach… het arme beestje… Wat zal die een pijn gehad hebben zeg!
Ik ben ervan overtuigd dat katten het weten als je hen helpt. Zeker als ze van constant pijn naar geen pijn gaan.
En wat een verandering dat kattenkoppie na die operatie!
LikeLike
Hij kijkt al behoorlijk zelfverzekerd!
Pennie
LikeLike
GEWELDIG!!!!!!!
LikeLike
Deze kat heeft de hemel op aarde gevonden. Jullie zijn schatten!
LikeLike
Heerlijk; ik kijk altijd uit naar een update over jullie Dibbes! Fijn dat hij jullie heeft uitgezocht als nieuwe baasjes.
LikeLike
Wat een prachtverhaal! Wat moet dat geweldig zijn geweest om te zien hoe snel jullie zijn vertrouwen hebben kunnen winnen. Alle goeds voor Dibbes!
LikeLike
Wat goed zeg!
LikeLike
Wat een heerlijk verhaal. Dat Dibbes en jullie nog maar lang van elkaar mogen genieten!
LikeLike
Wat een mazzel dat de kat jou tegen kwam. Aan de andere kant: toeval bestaat niet!
LikeLike
Wat een verhaal. Heel fijn dat jij het vertrouwen in jullie niet is verloren en duidelijk ook blij met jullie is.
LikeLike
ooooh geweldig mens ben je toch, van jou moesten er meer zijn, knufjes voor dibbes, heerlijk he? zo'n dikke gezellige je weet wel kater in huis, geniet ervan , liefs marion
LikeLike
Wat een emotioneel fijn verhaal! Jullie zijn engelen. Fijn weekend, groetjes Petra B
LikeLike
Dat Dibbus jullie wist te vinden,wonderlijk he?
LikeLike
Wat een heerlijk verhaal! En wat zul je nog veel plezier en liefde van Dibbes krijgen! Want uit ervaring met onze aanloopster Emma, weet ik dat ze nooit vergeten wie hun redder is! En stiekem hoop ik dat je toch af en toe nog eens verteld hoe het verder met haar en de andere katten gaat!
LikeLike
Wat geweldig van jullie echt top, er moeten idd meer mensen zijn die zo met dieren begaan zijn.
Prachtige foto's, en wat een stress zullen vooral jullie gehad hebben :d
Ik vang honden op, en het is zo dankbaar om een bang dier te zien veranderen.
gr Deb
LikeLike
Hij zal blij zijn met jullie!!
LikeLike
vorige week is onze oudste poes overleden en alhoewel het natuurlijk verdrietig is ,heeft het ook een mooie kant ,want onze Pluisje heeft een fantastisch mooi en lang leven gehad, 18 jaar mocht ze worden in een warme liefdevolle omgeving, wat een verschil met wat jullie zwerver mee heeft moeten maken en wat fantastisch dat jullie hem nu de kans geven op net zon mooi en liefdevol thuis, we kunnen het niet vaak genoeg zeggen wat zijn jullie kanjers, wij proberen ons steentje bij te dragen door weer een kitten uit het asiel te halen en hem een liefdevol en warm thuis te bieden, hij woont in middels al 3 maanden bij ons en al mist hij zijn stiefoma wel verder gaat het goed met hem.
LikeLike
Gefeliciteerd met deze geslaagde adoptie. Fijn weekend,
hanna
LikeLike
Wat een mooi verhaal. En zo goed dat je dit hebt gedaan. Dibbes heeft heel veel geluk met jullie.
LikeLike
Wat mooi dat jullie dit beestje een nieuw leven hebben kunnen geven. Dibbes voelde volgens mij dat jullie het goed met hem voor hadden. Wat zijn jullie warme mensen. Hier is maar 1 katertje in huis (sibeertje), vanwege kattenallergie van dochter was een asielkat of katten niet mogelijk. Daarom ook maar 1 katje om de kans op allergische reaktie zo klein mogelijk te houden. Ik ben blij dat ik hier in de buurt alleen maar altijd dezelfde katten zie rondlopen die een baasje hebben. Lijkt me frustrerend om zwerfkatjes te zien rondlopen en niet afdoende te kunnen helpen. Heel veel plezier met Dibbes en ook ik hoop dat we in de toekomst nog eens zullen horen hoe het verder met hem en de andere katjes gaat. Marja
LikeLike
Lieve spaarcentje,
Ik vind het zo geweldig dat je dit allemaal doet voor Dibbes, het arme beest. Gelukkig kennen dieren veel liefde en ik hoop dat jullie nog lang bij elkaar mogen blijven. Bedankt voor al je goede zorgen.
Kim
LikeLike
Wat een relaas!! En wat een opgave is het geweest allemaal, zeg! Petje af. Dibbes kon niet beter terecht gekomen zijn als bij jullie!! Jullie zijn lief! xxx
LikeLike
Mooi om te lezen!
LikeLike
Katten voelen aan, waar ze moeten zijn….!
LikeLike
Jouw verhaal over Dibbes ontroert me keer op keer. Hij heeft het niet beter kunnen treffen met jullie!
LikeLike
Oh wat een geweldige vooruitgang, nu zie je de knappe kop met prachtige ogen! Wat een ontzettend goede familie heeft hij getroffen en wat goed van jullie dat jullie doorgezet hebben!
LikeLike
Uit al je Dibbes verhalen spat de liefde voor deze kat en je andere katten eraf. Schroom je niet om er nog eens een blogje aan te wijden. En gewoon fijn dat al jullie inspanningen beloond worden doordat je het vertouwen van Dibbes weet op te bouwen en vast te houden.
JBR
LikeLike
ontroerend verhaal, mazzelpik zonder ballen die dibbes!
Linda
LikeLike
Wat een mooi verhaal; geweldig dat Dibbes jullie goede bedoelingen aanvoelde en dat hij ondanks de operatie zijn vertrouwen in jullie niet verloren heeft.
Ik hoop dat het ondertussen met jou ook wat beter gaat.
LikeLike
Wat een fanatastisch verhaal!!. Ik ben zo blij voor die kat dat hij in jullie tuintje terecht is gekomen, dat moest gewoon zo zijn…..
En die foto's van die oogjes…'t is sunt, ze zaten bijna dicht. Hij zal wel blij zijn dat hij de wereld weer met 2 mooie (gezonde) groene ogen kan bekijken. Echt super dat jullie dit hebben gedaan!.
LikeLike
Wauw wat zien de oogjes van de kat er nu goed uit!
Wat lief dat jullie hem hebben geholpen!
LikeLike
Spaarcentje en familie, wat zijn jullie een geweldige mensen! Dibbes heeft geluk dat hij bij jullie terechtgekomen is. Lief!!!!
Carola
LikeLike
Goed gedaan Spaarcentje!
LikeLike
Wat fijn dat het zo goed gaat! Wellicht was hij voorheen ook zo bang omdat hij (bijna) niets kon zien! En als beloning voor jullie goede werk een knuffelkat er bij!
Zo gweldig dat jullie dit gedaan hebben! Ik wens jullie nog vele jaren met hem!
Groetjes, Marjolijn.
LikeLike
Gefeliciteerd met de komst van Dibbes in jullie gezin. Hij lijkt mij een hele leuke kater. Ik hoop dat de rust met de overige katten snel in orde komt.
LikeLike
Prachtig verhaal, wat heeft hij het met jullie getroffen, en jullie met hem!!
LikeLike
Ontzettend bedankt voor wat jullie gedaan hebben! Ik ben ontzettend geroerd door het verhaal van Dibbes, wat heeft dat beestje een geluk gehad dat hij jullie ontmoet heeft! Zo fijn om te lezen dat er ook mensen zijn die om hun medeaardbewoners geven, ondanks de vele kosten en zorgen!!
Nogmaals duizendmaaldank van een echte kattenliefhebber.
LikeLike