Met Gerrie gaat het goed, meer dan goed. Hij ligt op de bank, op de stoel, op de tafel, tegen ons aan, tussen ons in, op het kleed. Hij neemt langzaam aan bezit van het huis. Ook betrapten we hem een paar keer op speels gedrag. Hij zoekt toenadering tot Smoes. Die is daar nog niet echt van gediend want het is al snel eng, spelen met een kat die je niet goed kent. Dus zagen we wat voorzichtig speels gemep met pootjes maar werd er toch snel weggerend. Waarop de teleurstelling moest worden weggepoetst door Gerrie.
Hij is nog wel heel alert. Laatst leek hij diep in slaap, pootjes helemaal voor zich uit gestrekt. Tot hij een geluid hoorde en binnen 1 seconde vanuit diepe rust overeind sprong, klaar om weg te rennen. Dat zal nog wel even duren voordat die reflex weg is. Zagen we ook bij Dibbes.
Nu we het daar over hebben, met Dibbes gaat het zozo. In de avond als we in bed liggen en hij heel dicht tegen me aan ligt, is er niets aan de hand. Zijn mens is zo dicht als mogelijk bij hem en aait hem. Maar overdag gaat het minder. Hij is erg schrikkerig en helaas ook bang voor Gerrie. Niet heel dramatisch maar als Gerrie bij hem in de buurt komt zie je dat Dibbes angstig wordt en weg probeert te komen. Vreemd genoeg heb ik Gerrie nooit zien uithalen naar Dibbes, buiten de eerste week hier. Dat was bij het eten uitdelen, toen mepte Gerrie in zijn vraatzucht en angst om te worden overgeslagen naar iedereen. Nu doet hij dat niet meer maar dat kwartje valt niet bij Dibbes.
Voor Dibbes is alles persoonlijk. Ik weet weinig van kattenpsychologie maar volgens mij heeft Dibbes last van onzekerheid en verlatingsangst. Maar misschien is dat wel mijn schuldgevoel over het feit dat ik nog een zwerver opneem, terwijl Dibbes daar duidelijk niet van is gecharmeerd.
Wat zeker niet bijdraagt aan een algeheel gevoel van behagen, is dat ik nu de buurkatten eten geef. Voor Dibbes is dit hoogverraad. Als ik naar buiten kom na het voeren van de buurtroepen, tref ik hem gillend en heen en weer rennend aan over de stoep. Hij mieuwt als een kitten, heel hoog en klagelijk.
Dat maakt het voeren van de buurkatten tot een weinig prettige gelegenheid. Sowieso is de sfeer ‘daar’ niet goed. Een kattenhuishouden met een depressieve kat van een jaar of 7 en een opdringerige kat met een bord voor zijn kop van 1,5 jaar. Het één wordt veroorzaakt door het ander. Nou was Tommie (die van 7) altijd al niet bekend om zijn vrolijkheid, maar is hij ronduit depressief sinds Kasper het Spook er bij kwam. Want een spook is het. Dus krijgt Tommie nauwelijks tijd of rust om te eten, Kasper pakt het af. Met als gevolg dat Tommie er vaker niet dan wel is als ik eten geef. Met een kattenluik heb je dat als snel natuurlijk. Is hij er wel, dan geef ik het hem en parkeer mezelf voor zijn bak, de wacht houdend.
Zo heb ik het enorm druk en ben ik blij dat die andere twee van ons, Moos en Smoes, zo normaal zijn. Die gaan gewoon hun eigen gang en maken zich nergens druk over. Een aai op zijn tijd is voldoende. Zo kan het dus ook.
Min of Meer's ME-Plein 
Goed van het los laten! En wat een heerlijke katten, als ik het goed zie, zit die laatste precies in de zon. Geef 'm eens ongelijk, wie z'n plekje het eigenlijk ook is 😉
LikeLike
Waarom voeder je de buurtkatten eigenlijk bij?
Groet Linda
LikeLike
Gisteren ben ik deel I gaan herlezen. Heb al 6 dagen een nieuwe knie, dus rustig revalideren.
LikeLike
omdat de buren me dit hebben gevraagd, ze zijn op vakantie
LikeLike
Had je al eens rescue druppels van Bach geprobeerd? Gewoone standaard wat druppels in hun water doen, niet te veel anders drinken ze het niet. De dieren die dat kunnen gebruiken, zoals Dibbes kan dat heel goed gebruiken.
LikeLike
Jammer dat Dibbes bang is voor Gerrie, vind ik wel sneu eigenlijk.
Ik hoop dat je voorspoedig herstelt Martine,
goed van je dat je dingen uiteindelijk niet deed terwijl je dat eigenlijk 'moest' van jezelf.
LikeLike
wat goed van je het ont-moeten.
LikeLike
het is ook sneu. Maar ook wel begrijpelijk. Toen ze nog allebei zwierven waren ze elkaar concurrenten, ze vochten ook met elkaar. Honger doet rare dingen met beesten. Dibbes was toen duidelijke de zwakkere, vanwege zijn slechte ogen en we hebben toen voor Dibbes gekozen. Nu blijkt dat Gerrie eigenlijk een heel lief en zacht beest is. Ik ga ervan uit dat het goed komt want ik zie wel vooruitgang ten opzichte van een paar weken geleden.
LikeLike
Ja die druppels krijgt hij Sofie. Twee keer per dag. In het begin toen Gerrie hier net was kregen alle katten het en dat haalde net de scherpe randjes er van af. Nu krijgt alleen Dibbes nog twee keer per dag. Niet in het water maar op zijn voer. Dat helpt echt want laatst was het op en gaf ik het 2 dagen niet en toen zag ik echt verschil, hij werd heel erg schrikkerig. Dus ik heb snel weer gehaald.
LikeLike
Mocht je er voor open staan ? En er 45 euro voor over hebben 😉 Petra van der Woude is èèn van de beste dierenfluisteraars in Nederland .Ze kan echt bemiddelen Mee gemaakt dat ze tot op de halve kilometer nauwkeurig en tot in detail wist waar een weg gevluchte kat zat .
Maar zo te lezen heb jij geen kattentolk nodig :-). Gewoon Dibbes blijven vertellen dat hij z,n plekje en hapje wel zeker kan zijn tot dat tie het snapt .Groet Irma
LikeLike
Oooh, dat had ik nou weer niet meegekregen dat ze vroeger elkaars concurrenten waren.
Dan is het inderdaad heel begrijpelijk.
Ja zal vast goed komen, ze hebben een geduldig vrouwtje, dat scheelt ook al veel. 😉
LikeLike
hier ook 4 katten ;))
Bij ons werd kat nr 3 erg vijandig en boos na de komst van nummer 4. Ook de nummer 1 en 2 (die al een gebruiksaanwijzing hadden) werden door dit gedrag niet leuker (bang, uithuizig)
Ik heb een paar weken geleden ten einde raad Feliway gekocht (daarvoor ook Bach bloesem, maar dit hielp niet) en sindsdien heerst er hier weer rust. Ze laten elkaar redelijk met rust, iedereen komt weer thuis en ze liggen in elkaars buurt te slapen. Bij nr 3 (ons hardnekkige geval hahaha(was er na 1 dag al verschil te merken. Ik kan het echt aanraden.
succes en groetjes
Jessica
LikeLike
ja inderdaad feliway zit hier sinds 2 maanden standaard in het stopcontact. Dat helpt goed. Voor Dibbes dus niet voldoende, dus vandaar de druppels. Waarschijnlijk is het de combi die het hem doet. Maar hierdoor kunnen ze net wat positievere ervaringen opdoen. Het vreemd is dat ze wel gewoon naast elkaar op bed liggen te slapen. Maar als ze elkaar ergens anders tegenkomen is het al snel iets te spannen voor Dibbes (maar de wereld is sowieso iets te spannend voor Dibbes).
LikeLike
Fijn dat je wel al vooruitgang ziet tov een paar weken geleden want het is inderdaad zielig dat Dibbes, die op straat wellicht al afgetroefd werd door Gerrie, nu hier weer moeite mee heeft. Ik denk dat Dibbes door zijn slechte zien + bijbehorende pijn een veel groter trauma opgelopen heeft van het zwerversbestaan dan Gerrie, die beter in staat was om voor zichzelf te zorgen, en daarom onzekerder is en bang om zijn fijne en rustige leventje weer te verliezen. Wat ben ik blij voor beiden dat ze, nu het buiten weer koud en donker is, lekker warm en veilig bij jullie zijn. Het is winst dat je relaxter in het leven staat en minder over je eigen grenzen heen gaat en datgene doet waar je lichaam en geest op dat moment behoefte aan hebben. Fijne zondag nog voor jullie allen. Marja
LikeLike