Persoonlijke verzorging: haren wassen

Gemiddeld eens per 14 dagen wast Mischa mijn haren. Soms als ik erg slecht ben, zit er wat meer tijd tussen.

De afgelopen maanden lukte het om het aan de wastafel te doen. Ik zit dan op een douchekruk, leg mijn hoofd neer in de wastafel en Mischa doet zijn ding.

Omdat ik fysiek toch weer wat teruggang merk, zijn we weer overgestapt op haren wassen op bed. Dat doen we met een opblaasbare wasbak met een slang aan de onderkant, zodat het water in een emmer kan weglopen.

Liggend op bed haren wassen heeft voordelen en nadelen. Het is voor mij veel minder belastend. Alleen Mischa’s rug denkt daar anders over.

Het uitspoelen is bovendien een stuk lastiger. Veel gedoe met water gieten en vervolgens via een slang laten weglopen in een emmer. Ik heb veel en dik haar, dus het is best een klus. Aan de wastafel lukt dat veel beter.

Haren wassen luistert heel nauw. Ook dit is iets wat we met vallen en opstaan hebben geleerd. Ik vind aanraking aan mijn hoofd heel onplezierig nu. Dat weet Mischa en daarom deden we het in het begin zo vlug mogelijk.

Alleen dat maakte het alleen maar erger. Tegenwoordig masseert hij heel langzaam de shampoo in. Elke snellere beweging leidt acuut tot misselijkheid en overprikkeling. Dat uit zich onder meer in enorme irritatie 😳.

Afdrogen doe ik zelf. Ik wikkel een handdoek om mijn hoofd en na een minuut of wat föhn ik het. Die föhn is hoogst onplezierig maar met gehoorapparaten uit net te doen. Doe ik het niet, dan is mijn haar in de koudere tijd van het jaar nog uren nat. Op je eigen natte haar liggen in de winter is niet prettig natuurlijk.

Het plan was eigenlijk mijn haar weer heel kort te knippen. Dat maakt het wassen en drogen makkelijker. Maar ik stel het nog even uit. Mijn haar is zowat het enige van mij dat door de ME niet is aangetast. Noem me ijdel maar ik ben blij met mijn volle bos haar. Zeker als die bos weer acceptabel ruikt.