Het gaat met vallen en opstaan hier. Moos en Dibbes gaan nu beduidend beter samen (Moos tolereert hem en negeert hem zo veel mogelijk) maar Smoes is enorm nerveus. Dat was hij altijd al, maar de laatste jaren kreeg hij wat meer zelfvertrouwen. Hij houdt Dibbes met argusogen in de gaten en vat elke toenaderingspoging op als een aanval. Dibbes van zijn kant wordt keer op keer afgewezen. Speelt hij leuk verstoppertje (denkt hij), blijft Smoes hem alleen maar aankijken met gif in de ogen. Dus die dreun van Dibbes wordt dan ook minstens één keer per dag uitgedeeld, als de frustratie zich zo heeft opgestapeld.
Jammer, want Smoes is wel heel speels en Dibbes ook. Ook lijken ze best op elkaar wat toenadering betreft, ze zijn allebei wat onbehouwen. Volgens mij zijn ze best een goede combinatie.
Omdat Moos zich naar Dibbes toe als een dooie sukkel gedraagt, spelen wij maar zoveel mogelijk met hem. Veel met touwtjes maar gewoon een brokje door de kamer gooien is ook een groot succes, hij ‘tennist’ er dan tijden mee. En hij speelt soms met de buurkat die nu ongeveer 6 maanden is. Maar die proberen we zoveel mogelijk uit dit huis te weren want hij is erg opdringerig en denkt dat het hier leuker is dan in zijn eigen huis. Drie katten is genoeg. Helaas lukt het buiten houden niet altijd (moeilijk met een kattenluik), laatst trof ik hem in de huiskamer aan spelend met vier kerstballen die hij uit de boom had weten te meppen…..
Dibbes is dus ‘alleen’ in een huishouden van drie katten en richt zich vooral op ons. Maar wat we ook doen het is nooit genoeg. Hij heeft altijd honger, honger naar eten, naar knuffels, naar spelen en naar aandacht. Als ik in de ochtend wakker word, staat hij op me te prakken. Als ik naar beneden loop, rent hij achter me aan. Zit ik op de WC, staat hij voor de deur te gillen. Ben ik aan het koken, dan staat hij pal achter me. Wil ik één van de andere katten aaien, dan gooit hij zich ervoor. Zit ik te eten, dan ligt hij onder mijn stoel.
Hij is aandoenlijk en lief en verschrikkelijk opdringerig. We hebben héél véél Dibbes gekregen toen we hem in huis namen. Wie had gedacht dat deze rijkdom leefde in die schuwe angstige kat, die soms een dag lang achter een struik verstopt zat, kijkend naar het leven dat hij zo graag wilde hebben?
Min of Meer's ME-Plein 
Wat schrijf je weer prachtig over de katten, och Dibbes toch, het beestje heeft zoveel in te halen na zijn eenzame leventje op straat. Wat ben ik toch blij voor hem dat hij bij jullie zo'n fijn thuis heeft gevonden. Ik vond je beschrijving van de buurkat hilarisch, het zijn soms net mensen. Heerlijk! Ik wens jou en gezin,samen met de beestenboel, hele fijne dagen, geniet en rust lekker uit. Ook fijne kerstdagen gewenst aan alle medelezers van het blog van Spaarcentje.Marja
LikeLike
Dank je Marja, jij ook fijne dagen. En dank je voor je altijd leuke reacties, waardeer ik zeer.
LikeLike
Soms kun je op rommelmarkten mooie deurklinken vinden die bij de stijl van je deur zouden kunnen passen. Wat een gezellig verhaal weer, over je katten. Heb een beetje met Smoes te doen. Fijne feestdagen, ook de lezers van dit blog inderdaad. Groetjes,
LikeLike
je hebt ook kattenluikjes die reageren op de chip van de kat. werkt als een tierelier, maar je moet het geld er wel voor over hebben (een meier ongeveer).
wij zijn er dolblij mee, onze poes kan zich altijd veilig terugtrekken.
LikeLike
Fijne feestdagen voor iedereen ; het zal wel wat rustiger zijn met bloggen nu .
Wat een goeie verhalen weer afgelopen week Spaarcentje , bedankt !!
groeten Sofie
LikeLike
Dat lijkt wel een kattenvariatie van het bodemloosheidssyndroom. Fijne kerstdagen,Izerina
LikeLike
Dat de kat zich zo gedraagt is op zich niet heel vreemd. Je weet niet wat er in zijn vorige leventjes is gebeurd, misschien is hij wel in de steek gelaten. Dus nu zoekt hij veiligheid en die vindt hij bij jou, Wij hebben een zwerfkitten geadopteerd uit de zwerfkittens die wij opvangen voor de dierenbescherming. Dat hummeltje kwam met 3 weken bij ons behoorlijk ziek. Zij was dus nog hartstikke jong maar gedroeg zich in het begin net zo als jullie kat. Wilde altijd bij mij zijn het liefst in mijn trui of op schoot. Als ik naar de wc ging probeerde ze de deur open te breken etc. Maar na verloop van tijd ontdekte ze dat als ik weg was ook weer terug kwam en beetje bij beetje ging het beter. Het is nog steeds een zeer aanhankelijke poes die, als ze binnen is nooit veel verder dan een meter bij me vandaan is of ze moet in diepe slaap zijn of een heel leuk speeltje hebben of iets anders interessants zien. Maar ze verdwijnt nu ook geregeld uren naar buiten en ik kan weggaan waarbij ik bij terugkomst enthousiast begroet wordt zonder dat ze te veel aan me hangt.
Jullie kat was natuurlijk al een heel stuk ouder toen jullie hem adopteerden maar waarschijnlijk is dit gewoon een fase waarin hij liefde en verbondenheid zoekt.En wanneer hij doorkrijgt dat dat er gewoon is en jullie ook steeds terugkomen wordt hij hopelijk wat rustiger en minder dwingend,
Maar voor hoe jullie bezig zijn met hem neem ik mijn petje af.
Thara
LikeLike
Wat een lief verhaal!
LikeLike
Dat denk ik ook Thara, hij moet leren dat alles nu goed is, ook als ik even 5 minuten uit zicht ben. Dat kan even duren. We zijn al heel ver met hem gekomen vind ik en het is heel fijn om te zien dat hij wel kan genieten, hij is heel vaak heel erg blij, maakt rare bokkesprongen en zo, is echt leuk om te zien.
LikeLike
Ik vindt die filmpjes van Simon`s cat zooo geweldig 😀
(nog even een heel andere vraag hoor; maar heb jij toevallig al iets gehoord van Valhalla? Ik ben nog steeds ontzettend nieuwsgierig naar haar blog enzo. )
LikeLike
Hanneke, Valhalla is een nieuw blog begonnen: http://minimalismemetkinderen.wordpress.com/
(ze staat ook rechts tussen mijn lijst met links)
LikeLike
Spaarcentje geweldig dankje! You made my day 😀
LikeLike
Zelf heb ik een kattenluik met magneetsysteem, houd binnendringers ook buiten omdat ze geen magneet aan hun bandje hebben! Systeem is goedkoper en je kat hoeft niet perse een chip te hebben
LikeLike
Hoi Spaarcentje,
Wat een lief poezenverhaal….heerlijk dat Dibbes zo'n warm thuis heeft gevonden bij jullie. Je mag dan wel niets hebben met de feestdagen (ik ook niet), maar ik vind dat je de kerstgedachte beter uitdraagt dan veel anderen.
Ik wens je een fijne vakantie en verheug me al op je nieuwe stukjes.
Groet Wilma
LikeLike
Ik lees altijd met veel plezier je blog en vind het heel goed van jullie dat jullie Dibbes hebben geadopteerd en zo veel geld hebben willen uitgeven aan zijn operatie. Ik ben zelf dierenartsassitente en krijg vaak vragen over een 'meerkatten'huishouden. Ik kan je het boek “Kattengeheimen” van Vicky Halls erg aanbevelen (of een van haar andere boeken). Zij is katten gedragstherapeute en ik denk dat je daar wel wat aan hebt ivm Dibbes zijn plak gedrag en het nerveuze gedrag van de andere 2.
Fijne feestdagen!
Groeten, Emily
LikeLike
Bedankt voor de tip Emily, ik ga het meteen aanvragen bij de bieb!
LikeLike
Ahhhhhhh wat heerlijk om te lezen, je kattenverhaal….. wat zal Dibbes een fijne kerst hebben voort eerst??!!
Succes met de deuren en ook al doen jullie er misschien niet zo 'veel' aan, of heb je er niet zo veel mee, ik wens jou en je gezin hele fijne, warme, knusse en gezellige dagen 🙂 xxx
LikeLike